Χριστουγεννιάτικα δώρα από σπίτι

Σε φίλους ή συγγενής που γνωρίζουμε καλά τα γούστα και τις συνήθειές τους και έχουμε την ευχέρεια του "διαφορετικού" μπορούμε να προσφέρουμε δώρα με φαντασία και αγάπη που ταιριάζουν στον καθένα γάντι.

Εμείς για παράδειγμα, προσφέραμε στην Πηνελόπη ένα κουτί "Νύχτες Κινηματογράφου". Διαλέξαμε δύο ταινίες και βάλαμε μέσα καλούδια που θα κατανάλωνει κανείς βλέποντας μια ταινία. Βάλαμε μπισκότα γλυκά και αλμυρά, καραμέλες ζελεδάκια, αναψυκτικό (με το καλαμάκι του) και μια καρτούλα ποπ κορν για να έχει αγαπησιάρικη και ευτυχισμένη χρονιά!

Στη Λιζούλα μας από την άλλη, που της αρέσει η μαγειρική και η ζαχαροπλαστική (Παρλιάρε τρέμε!) φτιάξαμε τετράδια μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής κολλώντας εικόνες από παλιά βιβλία αντίστοιχου περιεχομένου, με κορδελίτσα σελιδοδείκτη, ένα κουπ-πατ για μπισκοτάκια και μικρά βαζάκια με σπιτικές μαρμελάδες (δια χειρός μάη μόδερς) σε διάφορες γεύσεις.

Κορίτσια, ελπίζουμε να τα ευχαριστηθήκατε!

Χρόνια Πολλά & Καλά!

Καλά Χριστούγεννα!

Ας αφήσουμε τον Χριστό να γεννηθεί στην καρδιά μας και να μείνει εκεί...
Σαν τα παιδιά να γίνουμε, απλοί και άδολοι, ειρηνικοί και πράοι, ελεήμονες και καταδεκτικοί, αγνοί και όμορφοι στην ψυχή...

Χρόνια Πολλά!

Χριστουγεννιάτικο Δώρο για τη Δασκάλα

Το μυρμηγκάκι μου και αυτό πάει ήδη από την αρχή της χρονιάς στο κατηχητικό του Αγίου Νεκταρίου. Παρότι όταν ξεκίνησε δεν ήταν καλά καλά δύο χρονών, η αγάπη της για τα παιδιά και η όρεξή της για γνώση την έκαναν να ξεπεράσει κάθε της δισταγμό και τις Κυριακές λαχταρούσε την ώρα που θα πήγαινε να συναντήσει τις δασκάλες και τις φίλες της. Μετά το μάθημα, ερχόταν πάντα με χαρά "Μαμά κοίτα έχω ντοσιέ!", "Μαμά, παίξαμε μουσικές καρέκλες και ήμουν πεπόνι!", "Μαμά ζωγραφίσαμε μια εκκλησούλα!", "Μαμά, σήμερα παίξαμε μπίνγκο!". Μας διηγείται όλο χαρά τα κατορθώματα τα δικά της, αλλά και των λιλιπούτειων φιλενάδων της.

Σε όλο αυτό, χρωστούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ και στα κορίτσια που είναι υπεύθυνα για το "μικρό κατηχητικό" μας, όπως το λέμε. Την προσέχουν ιδιαίτερα ως μικρούλα και την φροντίζουν με στοργή όσο είναι μαζί τους... 

Είναι η Κωνσταντίνα & η Φωτεινή... "οι δασκάλες μου" που λέει το μυρμηγκάκι με καμάρι.

Για εκείνες ετοιμάσαμε ένα μικρό Χριστουγεννιάτικο δωράκι, με μελομακάρονα που ψήσαμε και με καρτούλα που έφτιαξε η μικρή.

Τα υλικά σε παράταξη:

Τα μελομακάρονα τυλιγμένα με διαφάνεια:

Μέσα στο μπολάκι μαζί με την καρτούλα:

Και τέλος τυλιγμένα με κόκκινο και γιορτινό γκοφρέ χαρτί:

Να είστε γερές, δυνατές & πάντα άξιες δασκαλίτσες μας!

Χριστουγεννιάτικη Κατασκευή

Καθώς πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, στην κατηχητική συντροφιά των κοριτσιών του γυμνασίου του Ιερού Ναού Αγίου Νεκταρίου Κ. Κηφισιάς, το ρίξαμε στις γιορτινές κατασκευές και δημιουργίες. Με απλά υλικά και χωρίς να απαιτείται πολύς χρόνος, φτιάξαμε ένα χαριτωμένο βαζάκι - μολυβοθήκη.

Χρησιμοποιήσαμε κονσέρβα από γάλα, σκοινί χοντρό και κόλλα σιλικόνης.

Από την κονσέρβα, αφαιρέσαμε το επάνω μέρος και με μια πένσα πιέσαμε στην άκρη, ώστε να μην έχει κοφτερά σημεία.

Κατόπιν, βάζοντας κατά τόπους κόλλα τυλίγουμε το σκοινί, σφιχτά, ώστε να μην μένουν κενά.

Με την κόλλα είμαστε προσεκτικοί (εμένα μου άφησε ενθύμιο μια φουσκαλίτσα). Κατά τα άλλα, όμως, η διαδικασία είναι εύκολη, καθώς γυρίζεις γύρω γύρω την κονσέρβα και το σκοινί τυλίγεται χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία.

Τέλος, στολίζεις το βαζάκι με ό,τι τραβά η όρεξή σου.

Εμείς βάλαμε κόκκινη κορδέλα κι ένα λαχταριστό χριστουγεννιάτικο γλειφιτζούρι. 

Καθώς, όμως, δεν τον κολλήσαμε επάνω, η διακόσμηση μπορεί να αλλάζει ανάλογα με την εποχή ή τη διάθεση. Άλλες κορδέλες και άλλα στολίδια, φτιάχνουν και μια νέα σύνθεση.

Έπειτα, αν κάποιος θέλει το αφήνει και σκέτο, αφού αν βάλει μέσα λουλούδια ή μολύβια στολίζεται από μόνο του.

Δεν είναι συμπαθητικό;

Πόσο περήφανη είμαι για τα κορίτσια μου!

Για μια μέλλουσα μανούλα...

Η φίλη μας η Γεωργία σε λίγους μήνες θα γίνει μανούλα. Ένα μικρό κοριτσάκι θα προστεθεί στην οικογένειά τους κι όλοι το περιμένουμε με μεγάλη χαρά και συγκίνηση. Με την Πηνελόπη θέλαμε το δώρο που θα της κάναμε να είναι όμορφο, μα συνάμα πρακτικό. Έτσι, χωρίς δεύτερη σκέψη αποφασίσαμε να φτιάξουμε μια Τούρτα από Πάνες...

Το επόμενο βήμα μας ήταν να σκεφτούμε αν εκτός από πολύ ροζ, που ούτως ή άλλως είναι το αγαπημένο χρώμα της Γεωργίας, η δημιουργία μας θα είχε κάποιο θέμα. Ούτε κι εδώ σπαταλήσαμε χρόνο σε σκέψη. Ξέρουμε καλά πως η Γεωργία αγαπά πολύ το μπαλέτο κι έτσι το θέμα μας δε θα μπορούσε να είναι άλλο από "Μπαλαρίνα". Όσο για τα χρώματα, εκτός του ροζ αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε και το ασημί σε συνδυασμό με το άσπρο. 

Κι έτσι πιάσαμε δουλειά...

Αρχικά, συγκεντρώσαμε όλα τα καλούδια που θέλαμε να βάλουμε στην τουρτίτσα μας.

Συγκεκριμένα βάλαμε:

• Πάνες
• Κουβερτούλα
• Σεντονάκια
• Παπουτσάκια
• Φορμάκι
• Σαλιάρα
• Καλτσάκια
•  Κορνίζα
• Κορδέλα μαλλιών
• Διακοσμητικά
• Ραβδάκι

Όλα, εκτός από τα διακοσμητικά παπουτσάκια και τη μπαλαρίνα είναι φτιαγμένα από εμάς. Η κορνίζα για παράδειγμα, είναι μια απλή κορνίζα από το ΙΚΕΑ. Τη βάψαμε με ροζ σπρέι και αφού βάψαμε ασημένια και τα λουλουδάκια, τα κολλήσαμε επάνω.

Αρχίσαμε να στήνουμε σιγά σιγά την τούρτα μας, αφού πρώτα είχαμε τυλίξει κατά όπως πρέπει τις πάνες.

Από χαρά και αγωνία για το αποτέλεσμα τα χέρια μας "κεντούσαν" με αγάπη την κάθε λεπτομέρεια.

Για την κορδέλα των μαλλιών, είχαμε πάρει μια απλή ροζ κορδελίτσα και σκεφτόμασταν πώς να τη στολίσουμε. Τότε μας ήρθε η ιδέα...

Είχαμε την κορδέλα περιτυλίγματος, μεγάλη-ροζ-χορταστική

Φτιάξαμε με αυτή έναν φιόγκο και με μικρή παραμάνα τον βάλαμε στην κορδέλα, κάπως έτσι...

Αφού τοποθετήσαμε όλα τα δωράκια στην τούρτα μας, σειρά είχε το αμπαλάζ. Θα ήταν κι αυτό ροζ, πολύ ροζ, αφράτο... σαν ένα γλυκό ροζ σύννεφο!

Ροζ... κι άλλο ροζ!

'Έπειτα φτιάξαμε την κάρτα. Κόψαμε ροζ χαρτόνι σε σχέδιο φορέματος μπαλαρίνας κι αρχίσαμε τη διακόσμηση.

Μέχρι και τούλι βάλαμε και μικρές πέρλες για το φόρεμα της μικρής μας μπαλαρίνας.

Από πίσω κολλήσαμε τις ευχές μας. Κι αυτές, βγήκαν μέσα από την καρδιά μας...

Γεωργία μας, σας ευχόμαστε κάθε ευτυχία!!!

Ποια γιαγιά θα ήθελες να είσαι;

Τι μου θύμισα, τι μου θύμισα...

Κάθε φορά που βλέπω αυτή τη φωτογραφία αντιδρώ ως εξής κατά σειρά γεγονότων:

• σκέφτομαι πώς μου ήρθε να φωτογραφίσω αυτές τις καλοκάγαθες γιαγιούλες που κάθονται αμέριμνες στο παγκάκι
• με πιάνουν γέλια γιατί βλέπω τη γιαγιά με το λεοπάρ φουστάνι
• αναπολώ το ταξίδι που έκανα στη Ρουμανία στα νιάτα μου (αχ, αχ)

Και σας ρωτώ φίλες μου, γιατί θα βγάλουμε και νικήτρια σε ψήφους γιαγιά:

Όταν θα έρθεις και εσύ σε αυτή την ηλικία και θα πηγαίνεις εκδρομούλες με το ΚΑΠΗ στα Βαλκάνια  σε ποια γιαγιάκα θα μοιάζεις;;;

Να σας πω την "αμαρτία" μου, μου αρέσει η γιαγιά με το τιγρέ- της έχω αδυναμία. Είναι άνθρωπος πληθωρικός και φαίνεται να το λέει η περδικούλα της. Και από στυλ φυσάει. Το καπελάκι της το μπαστουνάκι της, τα όλα της... Αλλά καθώς εγώ είμαι λιγάκι καθυστερημένη και συγκρατημένη ενδυματολογικώς, μάλλον θα ήμουν η διπλανή γιαγιάκα, με τα γυαλιά,  το πράσινο πουκάμισο και το γκρι ταγιεράκι. Καλή είναι και αυτή...

Εσείς;;;

Για πείτε...

Το επάγγελμά μου με εικόνες

Το επάγγελμά μου, αυτό το παρεξηγημένο περισσότερο ίσως από κάθε άλλο, είμαι εδώ για να διασκεδάσω με εικόνες-αποδείξεις-ντοκουμέντα του τι εστί βερίκοκο & βιβλιοθηκάριος!

Πρώτα από όλα να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα κυρίως για όσους κακόβουλα δεν γνωρίζουν ή δεν θέλουν να γνωρίζουν ή κάνουν πως δεν γνωρίζουν  κλπ κλπ:

• Ο όρος βιβλιοθηκάριος είναι "πασσέ" (ξεπερασμένος), αν και διόλου προσβλητικός κατά την άποψή μου.
• Ο ορθότερος, βέβαια, όρος είναι "βιβλιοθηκονόμος", γιατί το βιβλιοθηκάριος παραπέμπει στο αποθηκάριος που και πάλι κοντά είσαι, αλλά τέλος πάντων.
• Ο όρος που μας συνδέει άμεσα με το μέλλον είναι "επιστήμονας της πληροφόρησης ή της πληροφορίας", αφού πια έχουμε περάσει από την έντυπη στην ηλεκτρονική μορφή αποτύπωσης και διάχυσης αυτής. 
• Ηλεκτρονική  πληροφορία δεν είναι μόνο το in.gr. Μιλάμε κατά κύριο λόγο για διαχείριση επιστημονικής πληροφορίας, όπως για παράδειγμα η ιατρική πληροφορία, αλλά για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, εμείς μπροστά στους γιατρούς μόνο να σκουπίζουμε τον ιδρώτα τους (το πολύ πολύ!). 
• Βέβαια, κάποιοι από εμάς έχουν κάνει εξειδικευμένες σπουδές πάνω στο συγκεκριμένο αντικείμενο που υπηρετούν ή έχουν μεταπτυχιακά ή διδακτορικά, αλλά βέβαια  (φάε άνετα το μεσημέρι) είναι κατώτερα των άλλων επιστημών, μην τρελαθούμε κιόλας!
• Στο θέμα της εικόνας μας τώρα. Αν νομίζεις οτι εμείς οι βιβλιοθηκονόμοι έχουμε κότσους και φοράμε γυαλιά - Ε, ΝΑΙ!- καλά νομίζεις. Και κότσο πιάνουμε τα μαλλιά μας και γυαλιά φοράμε. Το πρώτο γιατί είμαστε μακρυμαλλούσες και έτσι μας γουστάρει, το δεύτερο γιατί έχουμε ξεστραβωθεί να σπουδάζουμε αρχικά (παρότι είσαι βέβαιος οτι είμαστε αγράμματοι- αν και όχι πιο αγράμματοι από τον καθένα που πέρασε από το δημόσιο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα) και κατόπιν βγάζουμε τα μάτια μας στην καταλογογράφηση, την ταξινόμηση, την τεκμηρίωση κι όλα αυτά τα ωραία και μαγευτικά που δεν ξέρεις οτι κάνουμε...
• Γιατί είσαι πεπεισμένος οτι ο κύριος όγκος της εργασίας είναι να ξεσκονίζουμε τα ράφια!
• Ας είναι... την άλλη φορά που θα επισκεφτείς μια βιβλιοθήκη, κάνε μας δώρο ένα swiffer.
• Επίσης, θα σου πω κάτι ακόμα που θα σε σοκάρει: υπάρχουν και άντρες βιβλιοθηκονόμοι! Το ξέρω στο έφερα απότομα, συγχώρεσέ με... 
• Θα επανορθώσω λέγοντάς σου το εξής: υπάρχουν και διάσημοι βιβλιοθηκονόμοι - στις τέχνες και τα γράμματα βέβαια -κι όχι στο λαϊκό πεντάγραμμο/ μπήκες μόνος σου στη μαύρη λίστα κλπ-. Κάποιοι από αυτούς είναι ο Μενέλαος Λουντέμης, ο Νίκος Χριστιανόπουλος, αλλά και ο Γιάννης Ρίτσος.
• Εντάξει, επειδή σε πέθανα τώρα, ας πάμε στις εικόνες...

Το κορίτσι - νυχτερίδα ήταν βιβλιοθηκονόμος, μέχρι που "τα πήρε στο κρανίο" και είπε να πολεμήσει το κακό!

http://www.examiner.com/article/top-20-things-librarians-public-libraries-wish-patrons-knew-or-did-part-3-of-4 

Κι άλλη σούπερ ηρωίδα που επαγγέλλεται βιβλιοθηκονόμος, αλλά και αυτής "της γύρισε το μάτι" και στον ελεύθερο χρόνο της κάνει κιμά το κακό και την αδικία!

http://e-scriptorum.blogspot.gr/2011/08/blog-post_16.html

Από την άλλη, όμως, είμαστε κανονικοί άνθρωποι και όχι κινούμενα ζόμπι! Μπι - ο - ε- ε ζόμπι, ζόμπι - ι - ι ...

http://howmayishushyoutoday.blogspot.gr/2011/07/hipster-librarians.html

Βέβαια, στη δουλειά μας "μέδουσες", τα κάνουμε όλα και συμφέρουμε!

http://bookshopblog.com/2011/02/14/famous-librarian-nancy-pearls-funny-and-true-rules-about-reading/

Και ναι, το παραδέχομαι, μοιάζω στην παρακάτω κοπελιά - τι να πω.

http://philboardresults.blogspot.gr/2012/10/room-assignment-for-november-2012-librarians-licensure-examination-board-exam.html

Αλλά έχω συναδέλφους που δε σηκώνουν και πολλά πολλά, άντε μη λέω ονόματα!

http://librarianavengers.org/worship-2/

Και τέλος, ήρθε η ώρα να το παραδεχθείς.

Librarians Rule!

http://celestialblue.blogspot.gr/2008_05_01_archive.html

Κέρκυρα

Αυτές τις μέρες που η διάθεσή μου λόγω της βροχής είναι κάπως μελαγχολική, θυμήθηκα τους φοιτητικούς χειμώνες μου στην Κέρκυρα.
Υγροί & υγρότεροι!
Μα όμορφοι συνάμα...

Οι φωτογραφίες είναι του (Κερκυραίου) Δημήτρη Σκλαβενίτη.

Νταμερέ... θεϊκέ, φουντουκέ!

Φτιάξε μόνος σου: σοκολατένιο άλειμμα με φουντούκια, χωρίς αυγά και γάλα (αφού διανύουμε και τη νηστεία των Χριστουγέννων). Το φτιάξαμε οικογενειακώς, πολύ γρήγορα και εύκολα. Το μόνο που έπρεπε να έχουμε κάνει ίσως καλύτερα είναι το άλεσμα των φουντουκιών, αλλά και πάλι η γεύση είναι μια χαρά.

Τι χρειαζόμαστε:

• 200 γρ. φουντούκια
• 1 πακέτο κακάο (125 γρ.)
• 1 ποτήρι νερό
• 1 1/2 ποτήρι ζάχαρη
• 1 βανίλια
• 70 γρ. κουβερτούρα

Πως το κάνουμε:

1. Αλέθουμε τα φουντούκια στο μπλέντερ όσο καλύτερα μπορούμε ή όσο θέλουμε.
2. Βάζουμε όλα τα υλικά μας σε κατσαρόλα και τα βράζουμε για 5 λεπτάκια ανακατεύοντας συνέχεια για να μην μας πιάσει στον πάτο και να μην δημιουργηθούν σβόλοι.
3. Όταν βράσει και δέσει είναι έτοιμη, την κατεβάζουμε από τη φωτιά και τη βάζουμε σε βάζο.
4. Αφήνουμε τη μερέντα να κρυώσει στο βάζο χωρίς να βάλουμε το καπάκι.
5. Αφού κρυώσει, βιδώνουμε και φυλάμε εντός ή εκτός ψυγείου.
6. Δεν παθαίνει τίποτα εκτός ψυγείου.

Διαβάστε περισότερο: Νηστίσιμη μερέντα http://www.sintagespareas.gr/sintages/nistisimi-merenta.html#ixzz2DFctKCb1

Voila...

Αφού κάνουμε το βήμα (1) βάζουμε τα υλικά στην κατσαρόλα, όπως μας υποδεικνύει και το βήμα (2). 

Η φωτιά μας είναι μέτρια και αφήνουμε το γλυκό μας να πάρει μια βράση, ώστε να γίνει πηκτό.

Κατόπιν, το κατεβάσουμε από τη φωτιά και το τοποθετούμε σε βάζο.

Η "βαζοποίηση"

Να κι από ψηλά με μια προοπτική πουλιού...

Νταν!

"Γυάλισε το μάτι μου"

Συμβουλή

Bath Time!

Χάζευα τις φωτογραφίες στο Pinterest και πέφτω πάνω σε ετούτη εδώ:

http://pinterest.com/pin/1407443605049649/

Ένα μικρό ελεφαντάκι να παίρνει το μπάνιο του!

Και τι μου θύμισε λέτε...

Ετούτο εδώ το μικρό ανθρωπάκι!

Και με πιάσαν κάτι γέλια, μα κάτι γέλια...

Η αγάπη είναι πατάτα!

Η αγάπη, λοιπόν, είναι σαν μια πατάτα.

• Τη μαγειρεύεις όπως θέλεις  
• Μπορείς να συνοδεύσεις τα πάντα 
• Ταιριάζει με όλες τις γεύσεις 
• Δε χρειάζεται να ξοδέψεις γι αυτή μία περιουσία
• Καίγεται δύσκολα
• Παίρνει το σχήμα που της δίνεις
• Δε γνωρίζει εποχές
• Σου δίνει ενέργεια
• Ποτέ δε μπορείς να σταματήσεις στη μία
• Την "πας" σινεμά
• Αλλά και σε επίσημο δείπνο
• Μπορείς να την καλλιεργήσεις
• Δε χαλάει εύκολα

...δεν έχω δίκιο;

Τι λέτε;

Ένας σμπάρος - δυο τρυγόνια!

Για να μπω αμέσως στο θέμα, ο σμπάρος είναι ένα πακέτο σφολιάτας και τα τρυγόνια είναι τα μαγειρέματα που προέκυψαν από το πακέτο.

1) Τυρόπιτα με ντοματάκια

• Παίρνουμε τη σφολιάτα και την απλώνουμε στο πυρέξ μας
• Ανακατεύουμε φέτα, ένα αυγό, λίγο γάλα, λίγο λάδι
• Πιπερώνουμε (αλάτι λόγω φέτας δεν χρειάζεται)
• Αν έχουμε ρίχνουμε και κανένα κίτρινο τυρί από πάνω
• Κόβουμε τα ντοματάκια στη μέση και τα ξαπλώνουμε φαρδιά πλατιά στην πίτα μας

Ιδού:

2) Πιτσάκια ρολό

• Παίρνουμε τη σφολιάτα μας και την ανοίγουμε
• Αλείφουμε με λαδάκι και ντοματοχυμό
• Απλώνουμε τυρί τοστ & ζαμπόν τοστ
• Βάζουμε το κίτρινο τριμμένο τυρί μας από επάνω
• Τυλίγουμε σε ρολό 
• Κόβουμε σε ροδέλες τις οποίες
• Ξαπλώνουμε σε ταψί με λαδόκολλα και φουρνίζουμε
• Βγαίνουνε γύρω στα 15 κομμάτια

Ιδού:

... δεν έχουμε, γιατί μέχρι να πάω με τη μηχανή να τα φωτογραφίσω τα είχαν εξαφανίσει!

Το καλό, σε κάθε περίπτωση είναι οτι με ένα πακέτο σφολιάτας, βγάζεις δυο μαγειρέματα και κεράσματα αν περιμένεις λίγους φίλους.

Επίσης, τοποθετείς ό,τι υλικά έχεις και εμπλουτίζεις ανάλογα με την όρεξη και τη στιγμή.

Ο χρόνος ψησίματος δεν είναι μεγάλος και η δυσκολία προετοιμασίας τους ελάχιστη.

Άρα, γρήγορα - εύκολα - νόστιμα!

Νοικοκυρούλες χαρωπές - την τεμπελιά δεν την γνωρίζουμε!

Ο αδελφός μου κι εγώ "πάμε πακέτο"

Ο αδελφός μου είναι σχεδόν 11 χρόνια μικρότερός μου. Όταν γεννήθηκε πήγαινα έκτη δημοτικού. Τότε είχα νιώσει μια απέραντη αγάπη, κομμάτι βέβαια της οποίας τον έβλεπε εν μέρει σαν παιχνίδι, αλλά συνάμα και σαν ευθύνη σημαντική.

  Θυμάμαι, μια φορά, θα ήταν δύο ή τριών χρονών, που είχαμε κοιμηθεί μαζί στο κρεββάτι της μαμάς, ο μικρός έπεσε από το κρεββάτι και έχοντας ευπάθεια στο ένα του χεράκι, του βγήκε, με αποτέλεσμα να κλαίει με λυγμούς. Τον πήραν γρήγορα για το νοσοκομείο. Εγώ έμεινα σπίτι. Οι ώρες μέχρι να επιστρέψουν ήταν νομίζω οι τραγικότερες της παιδικής μου ηλικίας. Καθώς ένιωθα ένοχη για αυτό που του συνέβη, δεν είχα σταματήσει να κλαίω, μέχρι που επέστρεψαν και ο μικρός ήταν πάλι ευδιάθετος και χαμογελαστός. 

  Περνώντας τα χρόνια και καθώς εγώ μπήκα στην εφηβεία, ένα μικρό μέρος της αγάπης μου προς αυτόν, κατέλαβε η ζήλια, αφού ως την εμφάνισή του, ήμουν το μοναδικό παιδί σε μια ολόκληρη οικογένεια και είχα όλη την προσοχή και την αγάπη κατά δική μου. Όμως, και τότε ακόμα, θυμάμαι πως απέναντι σε τρίτους δε σήκωνα κουβέντα αν κάποιος πήγαινε να πειράξει τον μικρό μου αδελφό. Έπειτα, έφυγα στην Κέρκυρα για σπουδές και όταν γύρισα ήτανε πια παλικαράκι. 

Τώρα είναι κι εκείνος φοιτητής.

Μα ακόμα και τώρα καμιά φορά δυσκολεύομαι να του δείξω αγάπη αδελφική, γιατί απλώς η αγάπη μου για εκείνον «μαμαδίστικη»!

Θέλω να είναι ο καλύτερος και σε όλα!

Νιώθω αυτή τη σχιζοφρενική ανάγκη να του δείχνω το σωστό, το καλύτερο, το αρεστό… αυτό που εγώ θεωρώ όλα τα παραπάνω. Κι εκείνο που κάνω λιγότερο, είναι να τον ακούω. Γι αυτό και ενίοτε του γίνομαι αντιπαθητική. Όμως εκείνο που δεν μειώνεται στο ελάχιστο, είναι η αγάπη εκείνη, η ίδια αγάπη που ένιωσα όταν ήρθε στο σπίτι μας μικρός μικρούτσικος ανθρωπάκος…

Όταν παντρευτήκαμε με τον Δημήτρη, στην εκκλησία με παρέδωσαν ο «μπαμπάς» και ο «αδελφός» μου.

Το μυρμηγκάκι του έχει απίστευτη αδυναμία κι αυτός το ίδιο. Τώρα που είναι μακριά μας και σπουδάζει είπαμε να του στέλνουμε μικρά δέματα αγάπης (τα μεγάλα τα στέλνει η μαμά) με εκπληξούλες και ζωγραφιές από το μυρμηγκάκι.

Αν έχετε, λοιπόν, κι εσείς μικρά αδέλφια στα ξένα, πάρτε ιδέες για «πακέτα αγάπης».

Το δικό μας περιείχε:

·        Δύο κεκάκια

·        Μια κονσέρβα ζαμπονάκι

·        Τσίχλες & καραμέλες

·        Τρία φακελάκια τσάι

·        Δύο στυλό

·        Μικρό χαρτζιλικάκι

·        Τη ζωγραφιά μας

Μας τηλεφώνησε να πει ευχαριστώ. Πήρε το περιεχόμενο κι έστειλε πίσω το κουτί για νέα γεμίσματα.

Άντε, να έρθουν οι γιορτές να ανταμώσουμε…


Υ.Γ. Οι λέξεις "μπαμπάς" και "αδελφός" είναι σε εισαγωγικά, γιατί ο μπαμπάς δεν είναι ο βιολογικός μου και ο αδελφός μου είναι ετεροθαλής. Μα ειλικρινά, τίποτε από το δύο έχει για εμένα καμία σημασία!

Η κραυγή

"Περπατούσα σ' ένα μονοπάτι με δυο φίλους - ο ήλιος έπεφτε - ξαφνικά ο ουρανός έγινε κόκκινος σαν αίμα - σταμάτησα, νιώθοντας εξαντλημένος, και στηρίχθηκα στο φράχτη - αίμα και γλώσσες φωτιάς πάνω από το μαύρο-μπλε φιόρδ και την πόλη - οι φίλοι μου προχώρησαν, κι εγώ έμεινα εκεί τρέμοντας από την αγωνία - κι ένιωσα ένα ατέλειωτο ουρλιαχτό να διαπερνά τη φύση".

Edvard Munch

Ο ύμνος της αγάπης

Σήμερα το πρωί, οδηγώντας προς τη δουλειά, ακούσαμε με τον Δημήτρη στο αυτοκίνητο τον Απόστολο "πέφτοντας" πάνω στον Ύμνο της Αγάπης του Αποστόλου Παύλου. Ο Απόστολος με λόγο γεμάτο διδαχές, σε αυτή την επιστολή του, περισσότερο από κάθε άλλη, μας γνωρίζει την πεμπτουσία του χριστιανισμού και της ορθόδοξης πίστης, που δεν είναι άλλη από την ΑΓΑΠΗ...

Είπε ο Απόστολος Παύλος στους χριστιανούς της Κορίνθου στην πρώτη του επιστολή γύρω στο 50 μ.Χ.

Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. Και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμί.

Και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντα μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.

Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία, πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.

Είτε δε προφητείαι, καταργηθήσονται, είτε γλώσσαι παύσονται, είτε γνώσις καταργηθήσεται. Εκ μέρους δε γινώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν όταν δε έλθη το τέλειον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται. Ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος έλάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος ελογιζόμην ότε δε γέγονα ανήρ, κατήργηκα τα του νηπίου. Βλέπομεν γαρ άρτι δι' εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον άρτι γινώσκω εκ μέρους, τότε δε επιγνώσομαι καθώς και επεγνώσθην. Νυνί δε μένει πίστις, έλπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα μείζων δε τούτων η αγάπη.

Απόδοση στη Νεοελληνική:

Αν ξέρω να μιλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε έγινα σαν ένας άψυχος χαλκός που βουίζει ή σαν κύμβαλο που ξεκουφαίνει με τους κρότους του. Και αν έχω το χάρισμα να προφητεύω και γνωρίζω όλα τα μυστήρια και όλη τη γνώση, και αν έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ με τη δύναμη της ακόμη και τα βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε δεν είμαι τίποτε απολύτως.

Και αν πουλήσω όλη την περιουσία μου για να χορτάσω με ψωμί όλους τους φτωχούς, και αv παραδώσω το σώμα μου για να καεί, αλλά αγάπη δεν έχω, τότε σε τίποτε δεν ωφελούμαι.

Η αγάπη είναι μακρόθυμη, είναι ευεργετική και ωφέλιμη, η αγάπη δε ζηλεύει, η αγάπη δεν ξιπάζεται (= δεν καυχιέται), δεν είναι περήφανη, δεν κάνει ασχήμιες, δε ζητεί το συμφέρον της, δεν ερεθίζεται, δε σκέφτεται το κακό για τους άλλους, δε χαίρει, όταν βλέπει την αδικία, αλλά συγχαίρει, όταν επικρατεί η αλήθεια. Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει.Η αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει.

Αν υπάρχουν ακόμα προφητείες, θα έλθει μέρα που και αυτές θα καταργηθούν αν υπάρχουν χαρίσματα γλωσσών και αυτά θα σταματήσουν αν υπάρχει γνώση και αυτή θα καταργηθεί. Γιατί τώρα έχουμε μερική και όχι τέλεια γνώση και προφητεία· όταν όμως έλθει το τέλειο, τότε το μερικό θα καταργηθεί. Όταν ήμουν νήπιο, μιλούσα ως νήπιο, σκεφτόμουν ως νήπιο, έκρινα ως νήπιο. Όταν έγινα άνδρας, κατάργησα τη συμπεριφορά του νηπίου. Τώρα βλέπουμε σαν σε καθρέπτη και μάλιστα θαμπά, τότε όμως θα βλέπουμε το ένα πρόσωπο το άλλο πρόσωπο. Τώρα γνωρίζω μόνο ένα μέρος από την αλήθεια, αλλά τότε θα έχω πλήρη γνώση, όπως ακριβώς γνωρίζει και εμένα ο Θεός. Ώστε τώρα μας απομένουν τρία πράγματα: η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη. Πιο μεγάλη όμως από αυτά είναι η αγάπη.

Σκεφτόμουν, λοιπόν, πόση αγάπη ΔΕΝ έχω και πόσο δρόμο ακόμα πρέπει να διανύσω...

Μυρμηγκο..ατάκες!

Το μικρό μου μυρμηγκάκι είναι 31 μηνών και η γλωσσίτσα της τρέχει πια ροδάνι. Μερικές από τις πιο αστείες ατάκες που έχει πετάξει τελευταία, είναι:

1.

Μυρμηγκάκι: Μαμά που πάει η γιαγιά;

Μαμά: Πάει στο μπάνιο.

Μυρμηγκάκι: Να ουρήσει;

(τόσο αστείο να ακούς "καθαρεύουσα" από μια σταλίτσα)

2.

Γιαγιά: Θα γράψουμε ένα γράμμα στον Άγιο Βασίλη να του πούμε τι δώρο θέλεις για τα Χριστούγεννα.

Μυρμηγκάκι: Θέλω καραμέλες και μια κούκλα... να του γράψουμε δύο γράμματα.

(δύο τα δώρα, δύο και τα γράμματα - μαθηματικό μυαλό;)

3.

Μαμά: Έλα να ετοιμαστούμε να κατέβουμε στη γιαγιά.

Μυρμηγκάκι: Δεν έχω και πολύ όρεξη, αλλά εντάξει...

(Χριστέ μου, δεν έχει κι όρεξη!)

4.

Είπε στον μπαμπά της σήμερα το πρωί πηγαίνοντάς την στη γιαγιά.

Μυρμηγκάκι: Μπαμπά, θέλω να γίνω ζωγράφος!

(σημειωτέον: θέλει να γίνει και γιατρός και τραγουδίστρια και αμαζόνα)

5.

Μια φίλη μας: Πότε θα έρθεις και στο σπίτι μου να μου κάνεις μια επίσκεψη;

Μυρμηγκάκι: Το συντομότερο!

(Ώπα)

6.

Μυρμηγκάκι: Μα δε θέλω να πάω στο γιατρό για εμβόλιση, δεν έχω τίποτα!

7.

Μυρμηγκάκι: Mommy μου, σε αγαπάω!

(είμαστε και ολίγον αγγλομαθείς)

8. 

Μυρμηγκάκι: Οι γονείς μου πηγαίνουν στη δουλειά, αλλά μετά επιστλέφουν...

 και

Μυρμηγκάκι: Να πάρω μια καραμελίτσα και για τους γονείς μου!

(έντονο το αίσθημα της οικογένειας)

9.

Μαμά: Θα ήθελες να έχεις ένα αδελφάκι;

Μυρμηγκάκι: Ναι, ναι πολλά!

Μαμά: Πόσα δηλαδή;

Μυρμηγκάκι: Ένα, δύο, τλία, τέσσερα, πέντε...

(κάπου εκεί τη διέκοψα!)

10. Στο μπάνιο είναι στο γιο-γιο της, χτυπάει τηλέφωνο και μιλώ με μια φίλη μου.

Μαμά: Ναι, Άννα μου, συγνώμη, είμαστε στο μπάνιο γιατί η μικρή κάνει τσίσα της.

Μυρμηγκάκι: Πες της κάνω και κακά!

(φιλαλήθεια πάνω από όλα)

Ένα σωρό ακόμα λογάκια που δεν τα θυμάμαι καν. Καθημερινός βομβαρδισμός!

Επίσης, από άρθρωση καλά πάμε. Το "ρ" μένει μόνο που κάποιες φορές το προφέρει κάποιες όχι. Θα ζητήσει, δηλαδή "νερό", αλλά τις απόκριες θέλει να ντυθεί "μπαλαλίνα".

Τι θαύμα που είναι όταν ξεκινούν τα μικρούτσικα να εκφράζουν τις σκέψεις τους αρθρώνοντας λόγο! 

Κεκάκια πορτοκαλιού... & λίγες σκέψεις

Όσο αγαπώ το καλοκαίρι τη σπιτική λεμονάδα και το παγωτό, τόσο και το χειμώνα λατρεύω το τσάι  συνοδευόμενο από σπιτικές λιχουδιές...

Μου αρέσει η εικόνα της οικογένειας συγκεντρωμένης γύρω από το τζάκι (καλοριφέρ - σομπίτσα, ό,τι διαθέτει ο καθένας) με το ζεστό ρόφημα και τα καλούδια της μαμάς ανά χείρας, να συζητάει, να αστειεύεται, να προβληματίζεται, να παίζει, να μοιράζεται, να αγαπιέται....

Εμείς τουλάχιστον πρέπει να έχουμε καταλάβει. Είμαστε νέες σύζυγοι,  μαμάδες, αλλά και κόρες, φίλες, αδελφές... μια τόσο μεγάλη ποικιλία από ρόλους στο ίδιο πρόσωπο. Και μια σκέψη που κάνω είναι η εξής: ας είμαστε συνεπείς στο ρόλο μας. Εντάξει, κάπου μπορεί να το χάσουμε, κάτι να είναι ανάγκη να προσπαθήσουμε περισσότερο, κάπου να έχουμε πηγαίο ταλέντο, κάπου να είμαστε σκράπες. Ας είμαστε, όμως, ειλικρινείς, γενναίες και αγωνίστριες. Είσαι μάνα; Μπες στο πετσί του ρόλου με αγάπη, διάκριση και σοφία! Προσπάθησε, τουλάχιστον. Δεν μπαίνω στη διαδικασία της κρίσης κανενός, παρά μόνο του εαυτού μου. 

   Τίποτε, αλήθεια, δεν είναι εύκολο στη ζωή. Η δουλειά, το σπίτι, οι σχέσεις, όλα θέλουν αγώνα. Κι είναι λογικό να λυγίσεις, κι είναι ανθρώπινο το λάθος. Όμως το λάθος εν αγνοία έχει τεράστια διαφορά από το εκούσιο λάθος. 

Έχω σκέψεις πολλές και συναισθήματα έντονα, ιδιαίτερα όταν έρχομαι αντιμέτωπη με περιπτώσεις πλημμελούς επίβλεψης ανηλίκων. Μπορεί να μην έχεις να δώσεις λαμπερά ρούχα, πλούσια φαγητά, καινούργια παιχνίδια. ΔΩΣΕ ΑΓΑΠΗ! Αλλά ακόμα κι αν δίνεις ρούχα, φαγητά και παιχνίδια, μην ξεχνάς να ΔΙΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ!

Εχθές, φτιάξαμε με το μυρμηγκάκι (που όλο μεγαλώνει κι έχει γίνει νήπιο κανονικό και πώς θα το λέω μετά μυρμηγκάκι) πολύ εύκολα και γρήγορα κεκάκια πορτοκαλιού ως εξής:

- μία κούπα βούτυρο ή λάδι

- μία κούπα ζάχαρη

- ένα ποτήρι πορτοκαλάδα

- ένα κουταλάκι μπέικιν πάουντερ

- δύο βανίλιες

- μία κούπα αλεύρι ( ή όσο πάρει)

Τα ανακατέψαμε, βουτυρώσαμε και τις φορμίτσες μας και στο φούρνο μέχρι να ροδίσουν. Κατόπιν, τα ανοίξαμε στο κέντρο και βάλαμε μια κουταλίτσα μαρμελάδα πορτοκάλι για περισσότερη γεύση.

Κι επειδή τα πράγματά μας δε θα τα χαίρονται πια τα ντουλάπια, τα βάλαμε στην τριώροφη πιατέλα μας (δώρο της Γιωργίας & της Πηνελόπης - μεγάλο μου απωθημένο), μαζί με σοκολατένιες ελίτσες και τα απολαύσαμε μαζί με το ζεστό απογευματινό μας ρόφημα.

Το προτείνουμε ανεπιφύλακτα!

Tea ώρα είναι;

Είναι ώρα για ένα ζεστό τσαγάκι;..

Είναι είναι!

Και φυσικά το τσαγάκι μόνο του δεν είναι το "απόλυτο". 

Για να γίνει θέλει και τα βουτηματάκια του, θέλει και τα κρουασανάκια του, θέλει και το κεκάκι του, μα πάνω απ' όλα θέλει όμορφη παρεούλα!

Είχα εκτυπώσει εικόνες που μου άρεσαν -ύμνο στο τσάι- τις οποίες δίπλωσα κυλινδρικά και τοποθέτησα μία σε κάθε θέση του τραπεζιού μαζί με το σερβίτσιο κάπως έτσι...

Κι εδώ πιατάκι για το γλυκό και το αλμυρό μας κέρασμα, μαζί με το σερβίτσιο του τσαγιού. Δίπλα με κορδελίτσα σε  διαφορετικό χρώμα για κάθε καλεσμένη κουταλάκι και πηρουνάκι.

Το σερβίτσιο της "οικοδέσποινας" διαφορετικό από τα υπόλοιπα, μιας κι αγαπώ πολύ το φλυτζάνι μου με τα γαλάζια λουλουδάκια, προίκα από τη γιαγιά μου, οπότε δεκτή και μια μικρή παραφωνία

Το μενού αποτελούσαν:

• διαφορετικές γεύσεις από τσάι
• αλμυρό κέικ τυριού
• κρουασανάκια ζαμπόν-τυρί
• μπατόν σαλέ 
• βουτήματα διάφορα με μαρμελάδα και σοκολάτα
• γλυκό σε ποτήρι με γιαουρτάκι και μαρμελάδα φράουλα
• σοκολατένιες ελίτσες

Το tea party έληξε με την παρουσίαση προγράμματος ανερχόμενης ροκ τραγουδίστριας - κιθαρίστριας, η οποία χειροκροτήθηκε με θέρμη από το κοινό της, απέσπασε άριστες κριτικές και τώρα πια διαθέτει φανατικό κλαμπ θαυμαστών!