Στην εκπνοή του χρόνου το μικρό μου το κορίτσι έχει τα γένεθλιά του. Έτσι και το Δεκέμβρη του 2018 η Δέσποινα έγινε 4 χρονών! Ένα μικρό κορίτσι, μια γλυκιά δεσποινίδα- εντάξει, όχι και τόσο δεσποινίδα, περισσότερο πολεμίστρια, περισσότερο πριγκίπισσα ιππότης, με τα σπαθιά και την ασπίδα της έτοιμη να υπερασπιστεί το δίκαιο και το σωστό.
Είναι ατρόμητη!
Τη χρονιά που πέρασε κατάφερε τόσα πολλά. Ωρίμασε. Αν και μέσα της νιώθει πάντα "η μικρούλα" μας, όπως μας λέει παραπονιάρικα καμιά φορά. Τα επιτεύγματά της όλα σπουδαία. Πηγαίνει στο προνήπιο ξεπερνώντας τους αρχικούς πρωινούς δισταγμούς της, ξεκίνησε να ζωγραφίζει με πάθος (φέρνοντας ένα σωρό διπλωμένες ζωγραφιές στην τσαντούλα της από το σχολείο), πέταξε την πιπίλα της (τη φιλεναδίτσα της όπως την έλεγε), κοιμάται στο κρεββάτι της (με αγκαλιά τον Κούτσι της), τρώει μόνη της (και τις φακές) μα πάνω και πέρα από όλα είναι ένα καλόψυχο δυναμικό γλυκό παιδί...
Δέσποινα, είμαστε τόσο μα τόσο περήφανοι για σένα! Νιώθουμε ευλογημένοι που είσαι παιδί μας. Σε ευχαριστούμε για όλα τα μαθήματα ζωής που μας προσφέρεις, κάνοντάς μας καλύτερους ανθρώπους. Ελπίζω κι εμείς να είμαστε καλοί γονείς και να σε κάνουμε να νιώθεις την απέραντη αγάπη που νιώθουμε για σένα.
Σε αγαπούμε πολύ όλοι μας- κι ο μπαμπάς κι η Καλομοίρα κι εγώ!
Χρόνια σου Πολλά!
