Ω Χαρούπια! Ω Χαρουπιά!

Μ' αρέσεις πως μ' αρέσεις...

Ε ναι λοιπόν!
Δεν είχαμε έλατο στην αυλή μας και στολίσαμε χαρουπιά!
Αλλά όχι οποιαδήποτε χαρουπιά. Στολίσαμε την Πίτσα! Τη μία από τις δυό χαρουπιές που έχουμε στον κήπο μας. Η άλλη είναι η Χάρις...

Με όρεξη, κέφι και μπρίο εδώ και καιρό μαζεύαμε τα στολίδια. Δεν ήταν άλλα από ταπεινά κουκουνάρια & κουτάκια από εβαπορέ γάλα! Τα οποία όμως δεν τα αφήσαμε έτσι. Τα βάψαμε με σπρέι σε γιορτινά χρώματα. Χρυσό, ασημί και κόκκινο!

Να τα εδώ τα καλά μου στεγνώνουν μετά το βάψιμο:

Είχαμε μεγάλη παραγωγή, όχι αστεία πράγματα...

Το πιο ωραίο κομμάτι βέβαια ήταν αναμφισβήτητα αυτό του στολισμού. Όλοι μαζί και πρώτο από όλους το μυρμηγκάκι στολίσαμε το δεντράκι του κήπου μας με μεγάλη χαρά. 

Σημείωση: για τα πάνω-πάνω χρειαστήκαμε σκάλα.

Καλά Χριστούγεννα!
Με απλότητα & αγάπη - με παιδική καρδιά...

Γιρλάντα - τη λες και Χριστουγεννιάτικη!

Ανάλογα με τα χρώματα που θα χρησιμοποιήσεις και τους συνδυασμούς, αυτή η γιορτινή γιρλάντα μπορεί να ομορφύνει και να στολίσει κάθε γιορτή και κάθε χώρο του σπιτιού.

Εμείς επιλέξαμε το δωμάτιο της μικρής μυρμηγκούλας και πολλά πολλά χρώματα!

1. Το πρώτο βήμα είναι να κόψεις κύκλους από τσόχα

2. Κατόπιν τα ενώνεις με τη μηχανή

3. Και στολίζεις!!!!

4. Και ξαναστολίζεις!!!

(αν έχεις φτιάξει τόση όση χρειάζεται για να τυλίξεις ένα ολόκληρο δωμάτιο!)

Καλές Γιορτές!!!

Στολίδια & Λεπτή κινητικότητα

Ένας πολύ απλός και συνάμα διασκεδαστικός τρόπος για να ενισχύσουμε τη λεπτή κινητικότητα σε παιδάκια προσχολικής ηλικίας, είναι τούτη η κατασκευή. Πήραμε την ιδέα από εδώ [http://diyti.me/] και χρησιμοποιώντας χάντρες και συρματάκι καλλιτεχνικών μπήκαμε στη διαδικασία με το μυρμηγκάκι να φτιάξουμε διακοσμητικά μπαστουνάκια - γλειφιτζούρια. 

Με προσήλωση το μικρό μου μυρμηγκάκι πέρναγε τις μικρές χάντρες μέσα στα συρματάκια, διασκεδάζοντας και εξασκώντας παράλληλα (ερήμην της εδώ που τα λέμε) τις χειρονακτικές της δεξιότητες. 

Τα υλικά μας

Το μπαστουνάκι μας

Και να το και στολισμένο!

Κι έχω και μία σκέψη. Δε χρειάζεται να ψάχνουμε σε ό,τι κάνουμε ένα όφελος για τα παδιά μας. Ούτε όλα να περιστρέφονται γύρω από τα μαθήματα. "Ανταποδοτικό όφελος" μπορεί να είναι απλώς και η διασκέδαση. Παρόλα αυτά, υπάρχουν πολλά διασκεδαστικά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε και βοηθάνε τα παιδάκια μας να μεγαλώσουν και το να συνειδητοποιούμε αυτό το γεγονός μπορεί να μας ωθήσει σε περισσότερο παιχνίδι και ουσιαστικό χρόνο μαζί τους... :-)

Μικροί καλλιτέχνες

Όσοι έχουμε παιδάκια το ξέρουμε καλά οτι "αγκαλιάζουμε" μικρούς καλλιτέχνες, άγουρους μα συνάμα αυθεντικούς στην ολότητά τους... Η παιδική φαντασία, αμόλυντη και ενθουσιώδης, μπορεί να μετατρέψει τα πιο καθημερινά και ταπεινά υλικά σε όμορφες δημιουργίες. Κι επειδή συνήθως είναι ο δρόμος και όχι η Ιθάκη που μας συναρπάζει, τα παιδιά δημιουργώντας πλάθουν παράλληλα και ιστορίες, τις οποίες ζουν την ώρα εκείνη. Τα παιδιά συνήθως δε ζωγραφίζουν απλά μια θάλασσα, αλλά τη φαντάζονται μπροστά στα μάτια τους λες και τους καλεί για κολύμπι, βουτιές και ψάρεμα. Όταν ζωγραφίζουν μια παιδική χαρά, τραμπάλες και μονόζυγα είναι ήδη επάνω και με φανταστικούς φίλους τρέχουν, γελούν και παίζουν. 

    Δεν είμαι ειδική, ούτε χρίζομαι ως τέτοια. Κι αυτό που γράφω τώρα, δεν είναι άλλο από τις εμπειρίες που μου χαρίζει το μυρμηγκάκι μου καθημερινά, το οποίο γεμάτο από ζωντάνια κι όρεξη για ζωή στο κάθετί βλέπει ευκαιρία για χαρά κι αγάπη....

Με ό,τι βρούμε μπροστά μας, από ξεφούσκωτα μπαλόνια μέχρι κομμάτια φελιζόλ, από καλαμάκια μέχρι κομμάτια από περιοδικά, όλα μα όλα σε κάτι χρησιμεύουν, κάπου "κολλάνε" και το παιχνίδι μέσα από την "τέχνη" ξεκινάει.

Τα σπίτι μας, θαρρώ, όπως και κάθε άλλο σπίτι με παιδάκια, σε τίποτε δε διαφέρει από πραγματικές εκθέσεις ζωγραφικής και εικαστικών. Αλλού θα βρεις μια ζωγραφιά με τέμπερα, σε άλλο δωμάτιο δημιουργία  χαρτοκολλητικής, αλλού μία κατασκευή με πλαστικά κουτάλια και ρολλά από χαρτί υγείας, ολόκληρο το σπίτι μία Πινακοθήκη!

Να μερικά έργα από την προσωπική μας συλλογή:

Εδώ το έργο πήγαινε για χιονάνθρωπος, μα μάλλον σε ξωτικό φέρνει, γλυκύτατο ομολογουμένως και κεφάτο. Έχουμε χρησιμοποιήσει κομμάτια φελιζόλ, τσόχα για το σκουφί, καλαμάκι για την πίπα, κουμπιά και πλαστικά ματάκια.

Εδώ, έτερο έργο της καλλιτέχνιδος, κόψαμε και κολλήσαμε το κοριτσάκι το οποίο κατόπιν ζωγράφισε το μυρμηγκάκι και του βάλαμε να κρατάει ένα σκασμένο μπαλόνι καρδούλα που είχαμε.

Και τέλος, δε θα μπορούσε να λείπει από τη συλλογή μια θάλασσα με καραβάκι. Λίγο φουρτουνιασμένη μα με πολλά ψαράκια μέσα της- μικρά αυτοκολλητάκια και μία βάρκα κόκκινη κόκκινη κι αστραφτερή. Πάμε καπετάνισσα!

Μήπως έφτασε το τέλος της Δύσης;

Αν αναζητούσαμε το κέντρο του κόσμου στο χάρτη του Βενετσιάνου Αλβερτίνου ντε Βίργκα του έτους 1411, περίπου 20-24 γενιές πίσω από τη δική μας, θα διαπιστώναμε με έκπληξη πως εντοπιζόταν στη Μογγολική Σαμαρκάνδη, στο σημερινό δηλαδή Ουζμπεκιστάν, και όχι στη Βενετία, στη Ρώμη, στην Κωνσταντινούπολη ή σε κάποια άλλη Ευρωπαϊκή πόλη. Οι Βενετσιάνοι έμποροι έβλεπαν στη Σαμαρκάνδη, στη μέση του Δρόμου του Μεταξιού, ένα κόμβο εμπορίου με την ακμάζουσα Νοτιο-ανατολική Ασία, αλλά και πολιτισμού και επιστήμης, όπου στεκόταν ακόμη θαυματουργικά μια αρχαία Χριστιανική Εκκλησία μόλο που η κεντρική της κολώνα είχε καταστραφεί, όπως μας διασώζει ο Μάρκο Πόλο. Και τα πράγματα έμειναν έτσι στους χάρτες της εποχής για περισσότερο από 80 χρόνια, σε ένα κόσμο 350 εκατομμυρίων ψυχών…

Αν ήμασταν σε θέση να κάνουμε τον περίπλου της Γης, θα βλέπαμε την απογυμνωμένη από τα πλούτη και το μεγαλείο της Κωνσταντινούπολη, μετά την άλωση του 1204, να αγωνίζεται να επιβιώσει, κυριολεκτικά περικυκλωμένη από την Οθωμανική Αυτοκρατορία των Τούρκων Γαζήδων, θα θαυμάζαμε την ανέγερση της Απαγορευμένης Πόλης στο Πεκίνο των Μινγκ, την κινεζική τεχνολογία, την τυπογραφία, την πυρίτιδα, γνωστά ήδη από το 1000 μ.Χ., τα ινδικά μαθηματικά, την ιρανική φιλοσοφία και την αραβική αστρονομία. Στην Αμερική, που βέβαια οι κάτοικοι της Ευρασίας τότε δεν γνώριζαν, θα βλέπαμε τα βασίλεια των Αζτέκων, των Μάγια και των Ίνκας στην Κεντρική και τη Νότιο Αμερική, ενώ στο Βορά όπως και στην Υποσαχάρια Αφρική η άγρια φύση είχε ελάχιστα επηρεαστεί από τις κοινότητες των Ινδιάνων και ιθαγενών αφρικανικών φυλών αντίστοιχα, που ζούσαν εδώ και εκεί.

Αν την ίδια χρονιά διατρέχαμε τη δυτική Ευρώπη, το θέαμα θα ήταν οικτρό. Μικρά κράτη, διαμελισμένα σε ιπποτικά φέουδα, 400 μόνο στη σημερινή Γερμανία, και πόλεις-κράτη, προσπαθούσαν να συνέλθουν από τα κύματα της επιδημίας πανούκλας, ενώ μαστιζόταν από κακές συνθήκες υγιεινής και πολεμικές συρράξεις, όπως ο αγγλογαλλικός Εκατονταετής Πόλεμος. Στο τέλος της περιήγησής μας στον κόσμο, η ιδέα και μόνο πως η Δύση θα μπορούσε να κυριαρχήσει επί των υπολοίπων για το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου της 2^ης χιλιετίας θα μας φαινόταν τουλάχιστον αστεία. απόλυτη φαντασιοπληξία. Κι όμως συνέβη.

Οι Πορτογάλοι και Ισπανοί κονκισταδόρες στην αρχή, οι Άγγλοι, Γάλλοι και Ολλανδοί στην συνέχεια, εξαπλώθηκαν σε ολόκληρο τον κόσμο, εντόπισαν τις άγνωστες ηπείρους, υποδούλωσαν ντόπιους πληθυσμούς, προσηλύτισαν άλλους στον τρόπο ζωής τους, ενώ εξαφάνισαν σε επίπεδα μαζικής γενοκτονίας όσους αντιστάθηκαν, όπως τους Ινδιάνους σε Βόρειο και Νότιο Αμερική και τους ιθαγενείς Αβοριγίνες της Αυστραλίας χτίζοντας τις αποικιακές αυτοκρατορίες τους σε Αφρική, Αμερική, Αυστραλία και Νότιο Ασία. Αυτό για τους δυτικούς ιστορικούς μεταφράζεται σε παραγωγή πολιτισμού είναι ωστόσο αμφίβολο αν οι «άτυχοι» ιθαγενείς που συναντήθηκαν με τους δυτικούς αποικιοκράτες θα το έβλεπαν το ίδιο. Ο δυτικός πολιτισμός, η άνθιση των επιστημών και της τεχνολογίας, οι μνημειακές υποδομές, χτίστηκαν πάνω στην άγρια εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, χτίστηκαν με την εξάντληση των φυσικών πόρων και την καταστροφή του περιβάλλοντος καταστάσεις που συνεχίζονται στις μέρες μας.

Οι συζητήσεις για τις αιτίες που επέτρεψαν σε μια μειονότητα της ανθρωπότητας προερχόμενη από το δυτικό άκρο της Ευρώπης να κυριαρχήσει στον κόσμο για σχεδόν 500 χρόνια, περιλαμβάνουν: α) τον ανταγωνισμό που αναπτύχθηκε στην γεωγραφικά διαμερισματοποιημένη, από βουνά, ποτάμια και θάλασσες και φυλετικά και γλωσσολογικά διαιρεμένη Δυτική Ευρώπη, αιτία της γένεσης των εθνικών κρατών, β) την ανακάλυψη της επιστημονικής μεθόδου για την μελέτη και κατανόηση του φυσικού κόσμου, η οποία προσέφερε, μεταξύ των άλλων, σπουδαίο στρατηγικό πλεονέκτημα, γ) την ανάπτυξη της ιατρικής και υγιεινής, που βελτίωσε το προσδόκιμο ζωής, δ) την αναγνώριση της ατομικής ιδιοκτησίας και στην ειρηνική επίλυση των διαφορών υπό την προστασία του κράτους δικαίου, έναρξη του εκδημοκρατισμού της κοινωνίας με την προστασία από την αυθαιρεσία του ηγεμόνα ή των ευγενών, ε) την διαμόρφωση της καταναλωτικής κοινωνίας, έναν θεμελιώδη τρόπο υλικής διαβίωσης, με την παραγωγή να διαδραματίζει κεντρικό οικονομικό ρόλο και να οδηγεί στη Βιομηχανική Επανάσταση, στ) την απελευθέρωση του ατόμου από τους περιορισμούς μιας συντεχνιακά οργανωμένης κοινωνίας, όπου ο γιος του φούρναρη θα γινόταν φούρναρης ή του χτίστη χτίστης, που οδήγησε στην ανάπτυξη της ατομικής πρωτοβουλίας και των ατομικών δικαιωμάτων και ζ) την προτεσταντική χριστιανική ηθική που συνδέει την εργασία με τη δίκαιη απόκτηση αγαθών και πλούτου, που οδήγησε στη γένεση του καπιταλισμού. Ωστόσο, παραγνωρίζεται πως το κίνητρο των πρώτων αποικιοκρατών ήταν ο άκρατος εγωισμός, η αντιζηλία, η απληστία, η αναζήτηση του υλικού ευδαιμονισμού.

Η αποπνευματικοποίηση του ανθρώπου και η στροφή στον ολοκληρωτικό υλισμό που συντελέστηκε στη Δύση, οδήγησε στην αποδόμηση του ανθρώπινου προσώπου, στη διαστροφή και απανθρωπιά που φανερώθηκε πολλές φορές μέσα στην ιστορία από τις Σταυροφορίες, την αποικιοκρατία, τους Ευρωπαϊκούς και Παγκόσμιους Πολέμους, το Μεσοπόλεμο και το Ψυχρό Πόλεμο, μέχρι τον Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας (μια σύγχρονη σταυροφορία), την οικονομική κρίση και την υποκινούμενη δήθεν «Αραβική Άνοιξη». 500 χρόνια σκληρότητας και αδιαφορίας για τον συνάνθρωπο και το περιβάλλον οδήγησαν πολλές φορές στο κόσμο στα όρια της φυσικής του υπόστασης και μόνο ο Θεός σταμάτησε την οριακή πορεία της ανθρώπινης δυτικής παραφροσύνης προς τον όλεθρο.

Σήμερα, κάποιοι δυτικοί θεωρητικοί ανησυχούν μήπως έρχεται το τέλος της δυτικής κυριαρχίας ή καλύτερα της κυριαρχίας των Αμερικανών, Αγγλο-σαξόνων, Φραγκο-Γάλλων και Γερμανών εξαιτίας της ανάδειξης νέων δυνάμεων, κυρίως της Ρωσίας, Κίνας, Ινδίας και Νοτιο-Ανατολικής Ασίας. Έτσι προτείνουν οικονομικές αναπροσαρμογές, κρατικές αναδιαρθρώσεις, και κυνήγι κατοχύρωσης περισσότερων φυσικών πόρων, κρυφά οραματιζόμενοι νέους πολέμους και νέους Παγκόσμιους χάρτες.

Παραβλέπουν όμως την βαθειά κοινωνική κρίση του δυτικού πολιτισμού απότοκη της εγωκεντρικής παθολογίας του, όπως αυτή εκφράζεται στην κατάρρευση της οικογένειας, στην αποδόμηση των ανθρώπινων σχέσεων, στην αποξένωση, στην ανάδειξη της διαστροφής ως φυσιολογικής πράξης, στην έκρηξη της φτώχιας και της εγκληματικότητας, στην κατάρρευση της εμπιστοσύνης των λαών τους στους πολιτικούς και «πνευματικούς» του ταγούς, κυβερνήσεις, λατινικές και προτεσταντικές εκκλησίες, στην εξάπλωση της αθεΐας. Παραβλέπουν πως κάτω από τα πόδια τους σχηματίζεται ένα εκρηκτικό μείγμα συσσωρευμένης αμφισβήτησης, αγανάκτησης, και αποδοκιμασίας που λειτουργεί διαλυτικά στις κοινωνίες τους.

«Ἔφαγεν καὶ ἔπιεν, καὶ ἐπλατύνθη καὶ ἐπαχύνθη, καὶ ἀπελάκτισεν ὁ ἠγαπημένος.» Ἐκ τούτου ζῆλος καὶ φθόνος, ἔρις καὶ στάσις, διωγμὸς καὶ ἀκαταστασία, πόλεμος καὶ αἰχμαλωσία. Oὕτως ἐπηγέρθησαν «οἱ ἄτιμοι ἐπὶ τοὺς ἐντίμους», οἱ ἄδοξοι ἐπὶ τοὺς ἐνδόξους, οἱ ἄφρονες ἐπὶ τοὺς φρονίμους, οἱ νέοι ἐπὶ τοὺς πρεσβυτέρους. ∆ιὰ τοῦτο πόρρω ἄπεστιν ἡ δικαιοσύνη καὶ εἰρήνη, ἐν τῷ ἀπολιπεῖν ἕκαστον τὸν φόβον τοῦ Θεοῦ καὶ ἐν τῇ πίστει Αὐτοῦ ἀμβλυωπῆσαι, μηδὲ ἐν τοῖς νομίμοις τῶν προσταγμάτων Αὐτοῦ πορεύεσθαι μηδὲ πολιτεύεσθαι κατὰ τὸ καθῆκον τῷ Χριστῷ, ἀλλὰ ἕκαστον βαδίζειν κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τῆς καρδίας αὐτοῦ τῆς πονηρᾶς, ζῆλον ἄδικον καὶ ἀσεβῆ ἀνειληφότας, δι' οὗ καὶ «θάνατος εἰσῆλθεν εἰς τὸν κόσμον». Όπως αναφέρει στην Α’ επιστολή του προς Κορινθίους ο Άγιος Κλήμης επίσκοπος Ρώμης.

Η μόνη λύση για το σύγχρονο άνθρωπο είναι η απομυθοποίηση του δέλεαρ της εξουσίας, της κυριαρχίας επί των άλλων ανθρώπων, του ευδαιμονισμού και εγωισμού, η στροφή στην ταπείνωση και στην επικοινωνία με τον αληθινό Θεό, στην προσευχή. Η μόνη σωτηρία για το δυτικό πολιτισμό είναι η αναζήτηση της Χριστιανικής Ορθόδοξης ψυχο-αναζωογονητικής παράδοσης. Μπορεί ο δυτικός πολιτισμός να βρει αυτό το δρόμο ή θα μείνει για πάντα εγκλωβισμένος στην ψυχοπαθητική κατάσταση που βιώνει;

Δυστυχώς, μόλις προχτες δημοσιεύτηκε μια μελέτη από έναν έγκυρο, παγκοσμίου φήμης, Αμερικανικό οργανισμό μελετών (Pew Research Center) στο θέμα της ευθανασίας, τιτλοφορούμενη «το τέλος των ημερών μας». Στο άρθρο αναφερόταν πως η Αμερικανική κοινωνία είναι διχασμένη στο θέμα με 46% να είναι υπέρ και 45% κατά αυτής της πρακτικής ενώ παρουσιάζονταν οι απόψεις διαφόρων «θρησκειών», Ρωμαιο-καθολικών, ποικίλων προτεσταντικών εκκλησιών, μουσουλμάνων, βουδιστών, ινδουιστών, μπαχαϊστών, με την εξαίρεση της Ορθόδοξης Χριστιανικής. Η μελέτη κατέληγε πως δύο «σχεδόν» χριστιανικές ομολογίες/αιρέσεις η Ενωτική Παγκόσμια Εκκλησία και η Ενωμένη Εκκλησία του Χριστού συμφωνούν με αυτή τη πρακτική ενώ άλλες όπως η Ενωμένη Εκκλησία των Μεθοδιστών προσπαθούν να εκσυγχρονιστούν, να αλλάξουν τους κανόνες τους και να αποδεχτούν την υποβοηθούμενη αυτοκτονία.

Δεν γνωρίζω αν είναι δυνατή η μεταστροφή του δυτικού πολιτισμού στην Ορθοδοξία. Εμείς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προστατεύσουμε το θησαυρό αυτό που μας παραδόθηκε, μέσα σε από πολύ σκληρότερες εποχές και συνθήκες, να τον διαδώσουμε και να προσευχηθούμε στον Ιησού Χριστό να φωτίσει και αυτούς τους λαούς να βρουν το δρόμο της αλήθειας, ελπίζοντας και στη δική τους σωτηρία, αμήν.

Δημήτριος Αρβανίτης

Σήμερα που βρέχει...

... σκέφτομαι να πω στο Δημήτρη

via Pinterest

Λουλούδια για Μωράκια

Μπορεί να πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, αλλά τα μωράκια αποτελούν πάντα ευκαιρία για ανοιξιάτικα χρώματα και λουλουδένιες δημιουργίες.

Αποφασίσαμε, λοιπόν με το μυρμηγκάκι, στη βάπτισης της μικρής Αικατερίνας, με νονές δύο από τις καλύτερες κι αγαπημένες φίλες της, να μην αγοράσουμε κάτι τυποποιημένο, αλλά να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε μόνες μας ένα μικρό δωράκι.

Τι καλύτερο για ένα μικρό κοριτσάκι από ένα μικρό χρωματιστό λουλουδένια γλαστράκι. Αλλά οχι γλαστράκι ότι κι ότι, ένα γλαστράκι με πολλά και χρήσιμα μωρουδιακά καλούδια, όπως πανίτσες, σαλιάρες, καλτσούλες, φορμάκια...

Τι χρειαζόμαστε;

Ένα γλαστράκι, καλαμάκια ξύλινα, ταινία που κολλάει και τα καλούδια μας.

Προσθέσαμε και μερικά ψεύτικα λουλούδια για ενίσχυση (προσπαθήστε να επιλέγετε λουλούδια ή πρασινάδα που να φαίνεται όσο το δυνατόν λιγότερο ψεύτικη) και το αποτέλεσμα ήταν αρκετά συμπαθητικό, αν αναλογιστεί κανείς πως ήταν η πρώτη μας προσπάθεια για μωρουδιακά γλαστράκια.

Έπειτα αμπαλάραμε το γλαστράκι μας με ροζ ροζ αφράτο τούλι, βάλαμε μια μικρή πεταλουδίτσα-μανταλάκι για μια ακόμα δροσερή νότα και βέβαια μια μεγαλύτερα πεταλούδα που είχαμε κόψει και τελικά αποφασίσαμε να την κάνουμε σε κάρτα με τις ευχές μας.

Να και μερικά βίντεο που μπορεί να δει κανείς και να φτιάξει εύκολα και όμορφα τα δικά του μωρουδιακά λουλουδάτα μπουκέτα:

• http://www.youtube.com/watch?v=X51g-_D_bgM
• http://www.youtube.com/watch?v=n7l1Nio7FrU
• http://www.youtube.com/watch?v=wotv0sm_UxA
• http://www.youtube.com/watch?v=ajf7dMsoKLo

Να είσαι καλοφώτιστη Αικατερίνα!

Η ζωή σου να είναι πάντα λουλουδένια!

Βελόνες Singer & Υφάσματα

Το ήξερες εσύ καλή μου φίλη (ή καλέ μου φίλε, δεν έχω θέμα) πως για κάθε τύπο υφάσματος που ράβουμε στη μηχανή μας επιλέγουμε και την αντίστοιχη βελόνα;;;

Εγώ δεν το ήξερα!

Και τα "βάραγα" όλα που λέτε με την ίδια και την αυτή βελονίτσα (μεγάλη αντοχή ομολογουμένως), η οποία ήταν εξαρχής ενσωματωμένη στη μηχανή μου.

Λεπτά υφασματάκια έραβα; 

Χοντρά τζην του Δημήτρη έραβα;

Τσόχα έραβα;

Μια βελονίτσα για όλα.

Από τη μία βέβαια τώρα που το σκέφτομαι, έκανα οικονομία. Όμως, όπως έμαθα στο μάθημα Κοπτικής-Ραπτικής, έκανα μεγάλος λάθος. Γιατί και κίνδυνο είχα να καταστρέψω τη μηχανή μου, αλλά και το εκάστοτε ρούχο.

Γι αυτό είναι σημαντικό να επιλέγουμε την κατάλληλο βελόνα για κάθε ύφασμα, ώστε το αποτέλεσμα που θα έχουμε να είναι το ιδανικό.

Για μηχανές Singer (που έχουμε οι περισσότερες) οι τύποι βελόνας που αντιστοιχούν με τύπους υφασμάτων, φαίνονται παρακάτω:

SINGER ΚΟΚΚΙΝΟ 2020

• 70/09 πράσινη ή χρυσή βελόνα: ΛΕΠΤΑ ΥΦΑΣΜΑΤΑ, ΖΕΡΣΕΪ, ΜΕΤΑΞΩΤΑ
• 80/11 πορτοκαλί βελόνα: ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΓΕΜΑΤΑ ΥΦΑΣΜΑΤΑ
• 90/14 γαλάζια/μπλε: ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΓΕΜΑΤΑ ΥΦΑΣΜΑΤΑ π.χ. πουκάμισα
• 100/16 μοβ: ΧΟΝΤΡΑ ΥΦΑΣΜΑΤΑ π.χ. παλτό, τζην

SINGER ΚΙΤΡΙΝΟ 2045

• 80/11 πορτοκαλί: ΛΕΠΤΑ ΖΕΡΣΕΪ/ ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΥΦΑΣΜΑΤΑ  π.χ. μακό μπλουζάκια
• 90/14 μπλε: ΜΕΤΡΙΑ ΖΕΡΣΕΪ  π.χ. φούτερ
• 100/16 μοβ: ΧΟΝΤΡΑ ΖΕΡΣΕΪ π.χ. παλτό

Επίσης να σημειώσουμε πως υπάρχουν ξεχωριστές καρτέλες με βελόνες για τζην και δερμάτινα υφάσματα.

Έτσι, λοιπόν, ανάλογα με το τι θέλουμε να ράψουμε επιλέγουμε και την αντίστοιχη βελόνα.

Το απόγευμα λέω να πάω να προμηθευτώ τις μαγικές αυτές καρτελίτσες που θα μου λύσουν τα χέρια. Ελπίζω οι βελονίτσες αυτές να με κάνουν "μάγο" της ραπτικής!

Βέβαια, πώς αλλάζουμε τη βελόνα στη μηχανή μας, αυτό δεν το ξέρω ακόμα.
Βάλτε το, λοιπόν, στα προσεχώς για το επόμενο μάθημα.

Ο μικρός ραφτάκος

Ο μικρός ραφτάκος είμαι εγώ. Τον κουβαλάω μέσα μου από παλιά, τότε που η γιαγιά μου μού έλεγε το βράδια για να κοιμηθώ το ομότιτλο παραμύθι. "Δέκα με το χέρι και που να βγάλω το μαχαίρι". Αν και οι δέκα που είχε σκοτώσει ο μικρός ραφτάκος ήταν μύγες, οι εχθροί του οι μη γνωρίζοντας αυτή τη σημαντική πληροφορία τον πέρναγαν για φοβερό και τρομερό αντίπαλο. Έπειτα, είναι και τα γονίδια της προγιαγιάς μου της Σοφίας, μοδίστρας στην τέχνη. Είναι κι η ραπτομηχανή που μου 'χε πάρει ο Δημητράκος, οπότε όλα συνωμότησαν εναντίον μου.

 Μα η ραπτική θριάμβευσε.

  

 Το κερασάκι στην τούρτα ήρθε κι έκατσε όταν μια φίλη μας πληροφόρησε πως στη διπλανή ενορία κάνουν μαθήματα κοπτικής-ραπτικής. "Να πας!", είπε ο Δημήτρης στο μικρό ραφτάκο που κρύβω μέσα μου. Κι ο ραφτάκος συμφώνησε καθώς κι εκείνου το λαχταρούσε η καρδούλα του. 

  Κάπως έτσι λοιπόν ξεκίνησαν όλα. 

Αυτό είναι το εξώφυλλο του βιβλίου μέσα από το οποίο μου διάβαζε η γιαγιά μου σαν παιδί τον μικρό ραφτάκο κι άλλα (πραγματικά διαλεχτά) παραμύθια.

Έτσι λοιπόν, κάθε φορά που τίτλος της ανάρτησης θα είναι "Οι περιπέτειες του Μικρού Ραφτάκου" θα ξέρετε πως θα είναι οι δικές μου περιπέτειες στον μεταξωτό κόσμο της ραπτικής-κοπτικής, που μόλις ξεκινάνε.

Χριτσ - χρατσ (ψαλιδιές)...

Γλυκό μου DNA

Ο Δημήτρης είχε πριν καιρό τα γενέθλια του κι είπαμε με το μυρμηγκάκι να του φτιάξουμε μια τούρτα κάπως... ξεχωριστή.

Έτσι, αποφασίσαμε να ψήσουμε το αγαπημένο του κέικ και να το διακοσμήσουμε με στοιχεία του επαγγέλματός του. 

Και τι καλύτερο για έναν βιολόγο, από το DNA. 

Πιστεύουμε πως μοιάζει λίγο με DNA, δε μοιάζει;;;

Για να το πετύχουμε (λέμε τώρα) χρησιμοποιήσαμε μαρς μέλοους, τα οποία λιώσαμε και κατόπιν προσθέτοντας ζάχαρη άχνη τα ξαναπλάσαμε στο σχήμα που θέλαμε.

"Χρόνια Γλυκά"

Κόψε παιδί μου γράμματα

Κριτσ κρατσ, κριτσ κρατσ...
Τα ψαλίδια μας έχουν πάρει φωτιά!
Μια παλιά ιδέα, μια νέα "μανία" για τη μυρμηγκο-οικογένεια.
Κι επειδή η αγάπη προηγείται όλων, φροντίσαμε να το υπενθυμίζουμε αλλήλους κόβοντας και στολίζοντας την σε ένα από τα αγαπημένα δωμάτια μας, ένα δωμάτιο που όλη οι οικογένεια χρησιμοποιεί για εργασία, αλλά και χαρά: το γραφείο. Κολλήμένο στο δικό μας γραφείο είναι το δικό της λιλιπούτειο γραφειάκι κι η καρεκλίτσα της κι όταν ο Δημήτρης κι εγώ καθόμαστε να διαβάσουμε ή να γράψουμε, πάντοτε τρέχει και το μικρό μυρμηγκάκι να κάτσει για να διαβάσει κι εκείνο τα βιβλία του ή για να ζωγραφίσει.

Πώς φτιάχνουμε τα γράμματα;
Απλά.
Εκτυπώνουμε τα γραμμάτα (ή και τους αριθμούς) σε απλό χαρτί και τα κόβουμε. Κατόπιν τα ξεπατικώνουμε επάνω σε χαρτόνι και κόβουμε πάλι (έχει πολύ κόψιμο αλήθεια).
Τα συγκεκριμένα, τα αφήσαμε ως έχουν, γιατί ταιριάζουν με το χώρο και τα χρώματα τριγύρω.
Όμως, μπορούμε αν θέλουμε να τα στολίσουμε όπως μας αρέσει, βάζοντας φαντασία κι όρεξη. Μερικές ιδέες είναι να τυλίξουμε γύρω γύρω μαλλί για πλέξιμο, όπως είχαμε κάνει παλιότερα στα τρίτα γενέθλια της μικρής. Ακόμα, μπορούμε να κολλήσουμε ύφασμα, κουμπιά, πομ-πομ κι ό,τι άλλο περάσει από το μυαλό μας.
Ακόμα, το κόψιμο των γραμμάτων ή των αριθμών είναι νομίζω μια καλή ιδέα για τα μεγαλύτερα παιδιά, λίγο πριν ή μόλις έχουν ξεκινήσει το σχολείο, καθώς τα βοηθά στην απομνημόνευση και εκμάθηση. Μάθηση μέσα από το παιχνίδι και την καλλιτεχνική δημιουργία.

Γιατί όχι λοιπόν;..

Φθινοπωρινό Μωρό

Το Φθινοπωρινό Μωρό είναι αυτό που γεννιέται Σεπτέμβρη, Οκτώβρη ή Νοέμβρη. 

Το φθινοπωρινό μωρό έρχεται με τα πρωτοβρόχια, όταν ανοίγουν τα σχολεία και κατεβάζουμε σιγά σιγά τα χειμωνιάτικα ρούχα από τις ντουλάπες.

Το δικό μας φθινοπωρινό μωρό, είναι ένα αγοράκι που σε λίγο έρχεται και, είπαμε να το υποδεχθούμε με μαλακά συννεφάκια, πολύχρωμες σταγόνες βροχής, αγορίστικες ομπρελίτσες, "ανθισμένες" γαλότσες, μα πάνω από όλα με τις θερμότερες ευχές μας για υγεία και ευτυχία στη ζωή του...

Δυνατή σύμπραξη αυτή τη φορά, τα 3Μ υποδέχθηκαν τη γλυκειά Λίζα και το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό. Όλα φτιαγμένα από εμάς, με αγάπη και χαρά!

Η είσοδος στολισμένη με ομπρέλες και μπαλόνια για την έκπληκτη μανούλα και τον μπέμπη στην κοιλίτσα.

Και ναι λοιπόν!
Είναι αγόρι!
Το πρώτο αγοροπάρτι που ετοιμάζουν τα 3Μ (γιατί είχαμε γεμίσει κοριτσάκια).

Πολύχρωμες σταγονίτσες βροχής, ετοίμασε η Λίζα και κρέμασε από τον πολυέλαιο. Πολύ όμορφο και εντυπωσιακό!

Και ο μπουφές με τα καλούδια μας!

Και τι δεν είχε. Ανθισμένες γαλότσες από τη Λίζα -η οποία επιφυλάσσεται να μας δείξει πώς τις έφτιαξε έτσι λουλουδιασμένες- και μια ακόμα τουρτίτσα από πίσω, γιατί είχαμε και δεύτερη εγγυούλα.

Η μεγάλη μας τούρτα.
Και τι έχει μέσα: 80 πάνες, κουβερτούλα, παπουτσάκια, κουταλάκια, κρέμες, σαμπουάν, λαδάκια, μουσικό παιχνίδια, πετσετάκια, αλλά και... γαλάζιες κρεμαστρούλες!

Τι να πρωτο περιγράψει κανείς.

Από τη Λίζα πάλι -καλά έχεις να μας κάνεις πολλά μαθήματα- κεκάκια και γλειφτζούρια από μικρές πανίτσες. Τα μεν μέσα σε αληθινά χαρτιάκια για μάφινς, τα δε στερεωμένα σε καλαμάκια για πραγματικά γλειφιτζούρια. Και δεν αστειεύοαι. Το μυρμηγκάκι ρώτησε στα κρυφά: "καλά μαμά, αυτά τρώγονται;"

Ακόμα μαξιλαράκια ραμμένα από τα 3Μ, ένα συννεφάκι γαλάζιο και μια δροσοσταλιά στις αποχρώσεις του μπλε, τυλιγμένα με τούλι και δεμένα με μπλε κορδέλα. 

Και φυσικά δε θα μπορούσε να λείπει μια μπλε κάρτα με τις καλύτερες ευχές μας:

Σα σταγόνα δροσερή, σαν μπλε βροχή

αεράκι που αναπαύει την ψυχή

το μωράκι σας σε λίγο καταφτάνει

και ο κόσμος σας γεμίζει προσευχή

Συννεφάκια κι αγκαλίτσες μαλακές

του μπαμπά και της μανούλας οι ευχές

ο μικρός ο Κωνσταντίνος πλησιάζει

κι είναι όλα σαν ν’ αρχίσαν μόλις χθες…

Στον Γεράσιμο και την Βασιλική,

τους αγαπημένους μας φίλους,

ευχόμαστε κάθε χαρά για εσάς και το μωράκι σας!

Με αγάπη,

Λίζα

Δημήτρης – Άρτεμις - Μιράντα

Γεράσιμε - Βασιλική, με το καλό να υποδεχθείτε το μικρό σας θαύμα!

Υ.Γ. Γράφω μπλε ή το κάνουν τα μάτια μου;..

Έχει δόντι!!!

Δε νομίζω πως υπάρχει καλύτερος τρόπος για να πούμε "Καλό Φθινόπωρο" από μια όμορφη οικογενειακή γιορτή για ένα νέο κορίτσι που ξεκινά σπουδές του στην ... οδοντιατρική! 

Το πάρτι ήταν έκπληξη και μάλιστα πετυχημένη!

Δε θα μπορούσαν να λείπουν τα αστραφτερά δοντάκια και οι αστείες μασελίτσες από το τραπέζι. Το στόλιζαν και του έδιναν μια εύθυμη νότα.

Το εορταστικό τραπέζι

Μια κάρτα για την επιτυχούσα, μέλλουσα οδοντίατρο.

Και βέβαια η τούρτα που στολίζεται από δύο μεγάλα δόντια!

Τα μεζεδάκια

Και οι λιχουδιές για τα μικρά και μεγαλύτερα παιδάκια. Αλλά με μια υπενθύμιση: μην ξεχάσετε μετά να βουρτσίσετε τα δοντάκια σας, γιατί η Μαριλία καραδοκεί...

Και στο πολύ ωραίο σκηνικό, δέσποζε ένα σκοινί με φωτογραφίες της επιτυχούσας από όταν ήταν μωρό μέχρι σήμερα. Τόσο μα τόσο συγκινητικό να βλέπεις τόσα χρόνια να περνούν έτσι μπροστά από τα μάτια σου... Αχ,  λέτε άραγε και το μυρμηγκάκι να μεγαλώσει τόσο γρήγορα;

Και βέβαια, δεν έλειψαν και οι αστείες εικόνες...

... τις οποίες κολλήσαμε παντού και όλες αφορούσαν στις σπουδές της μικρής μας φοιτήτριας.

Καλή Επιτυχία Μαριλάκι στις σπουδές σου!

Να είσαι γερή και δυνατή και πάντα ευλογημένη!

Καλό Καλοκαίρι!

Ο πεινασιάρης, η τακουνιάρα και το μυρμηγκάκι τους σας εύχονται με πολλή αγάπη Καλό (υπόλοιπο) Καλοκαίρι!

Εντάξει, κοντεύει να τελειώσει το καλοκαίρι.
Εντάξει, χαθήκαμε.
Εντάξει, το παιδί μας φτιάχνει καινούργιες λέξεις.
Εντάξει, είμαστε πάλι εδώ και αντιστεκόμαστε με τη δύναμη του παγωτού και της παιδικής αγάπης!

Να είστε εκεί έξω όλοι καλά, γεροί & δυνατοί!

Θα τα πούμε σύντομα!

Φιλιά...
Α.

Υ.Γ: Η συνταγή του παγωτού μου (σούπερ μυστική!)

Υλικά:
- 1 εβαπορέ
- 1 μικρή κρέμα γάλακτος
- ζάχαρη (τη βάζω με το μάτι, αλλά πρέπει να είναι γύρω στα 3/4 της κούπας, υπολογίστε ανάλογα την όρεξη)
- 2 αυγά
- 2 βανίλιες
- υλικό ανάλογα με τη γεύση που δίνουμε

Εκτέλεση:
- σε κατσαρολάκι βάζουμε το γάλα με την κρέμα γάλακτος και τις βανίλιες σε χαμηλή φωτιά
- χτυπάμε με σύρμα χειρός τους μόνο τους κρόκους των αυγών με τη ζάχαρη
- βάζουμε τους χτυπημένους κρόκους στο κατσαρολάκι κι αφήνουμε να πάρει μια ελαφριά βράση (όχι να κάψει ή να κοχλάσει) 
- κατεβάσουμε από το μάτι το κατσαρολάκι και μεταφέρουμε σε παγωμένο σκεύος
- από δω και πέρα παίζουμε με τις γεύσεις
  - για σοκολάτα βάζουμε σοκολάτα κι ανακατεύουμε να λιώσει
  - για κακάο βάζουμε σκόνη κακάο κι ανακατεύουμε
  - για μόκα βάζουμε δυό κουταλάκια του γλυκού νες καφέ
  - για γεύση μπισκότο, αφού κρυώσει λίγο το μείγμα μας, σπάμε μπισκότα σε ό,τι γεύση θέλουμε
  - κομματάκια γλυκό του κουταλιού (σύκο, κεράσι, φράσουλα, πορτοκάλι) για φρουτένια γεύση
- άμα έχω όρεξη το βγάζω και το χρυπάω ανά δυο-τρεις ώρες
- άμα δεν έχω, δεν το χτυπάω & πάλι βγαίνει "αχτύπητο"
- πριν σερβίρω το βγάζω λίγο από την κατάψυξη και το βάζω στο ψυγείο για να μαλακώσει και να σερβίρεται όμορφα


Αυτά. 
Είναι ελαφρύ, γευστικό & τρώγεται μετά καλοκαιρινής μανίας...

Ντενεκεδούπολη

Λοιπόν, μην αργείς!

Πάρε ό,τι ντενεκεδάκι έχεις, μπογιές σε σπρέι και ξεκίνα!

Εμείς που ξεκινήσαμε νιώθουμε ήδη οτι έχουμε αξιοποιήσει πολλά πράγματα που σε διαφορετική περίπτωση θα κατέληγαν στα σκουπίδια και μάλιστα μας έχουν φανεί χρήσιμα, γιατί αποθηκεύουμε μέσα σε αυτά ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί. Επίσης, κάνουμε και οικονομία, καθώς δεν αγοράζουμε πλέον ξεχωριστά ντενεκεδάκια για μικροαντικείμενα, αλλά δημιουργούμε τα δικά μας.

Να και μερικές από τις πρώτες δημιουργίες μας. Βάφουμε πορτοκαλί, ασημί και φυσικά ροζ και φούξια, ανάλογα με το δωμάτιο για το οποίο προορίζεται το κουτάκι μας.

Σε ρόλο βαζακίου που φιλοξενεί την αγαπημένη μου νυφική ανθοδέσμη (ναι, ναι, υπάρχει ακόμα μετά από τέσσερα χρόνια) στην κουζίνα, ένα ντενεκεδάκι από σοκολατένια πουράκια. Πρόσεξε όμως τι έχουμε κάνει (το είδαμε αλλού και μας άρεσε). Πήραμε την κόλλα σιλικόνης και γράψαμε επάνω στο ντενεκεδάκι μας. Κατόπιν βάψαμε. Και να τι ωραία που φαίνεται η αγάπη - love!

Κι εδώ ένα μπισκοτοκούτι, βαμμένο ασημί με κολλημένες στο καπάκι του χρωματιστές φουντίτσες. Νομίζω θα ήταν ιδανικό και για χριστουγεννιάτικο δωράκι αν το γεμίσεις με σπιτικές λιχουδιές. Αλλά για την ώρα λέω να φιλοξενήσω μέσα τα ραπτικά μου, κλωστές, βελόνες κλπ.

Τα σχέδιά μας είναι ακόμα απλά - είμαστε και στην αρχή άλλωστε. Έχουμε όμως στο μυαλό μας για το μέλλον, διχρωμίες, τριχρωμίες, σχεδιάκια κι άλλα στολίσματα που μπορούν να γίνουν με λίγη όρεξη και χρόνο. 

Πσιιιιιιιιιιιιιιιιιιτ - Πσιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιτ !!! (δεν είμαι εγώ, το σπρέι μου είναι)

Δείχνε πάντα εκεί που θέλεις να πας!

Πολύς λόγος και συζητήσεις κάθε φορά που περνούμε από το άγαλμα του Θ. Κολοκοτρώνη στην οδό Σταδίου για το προς τα πού δείχνει. 

Έτσι και τις προάλλες που επισκεφθήκαμε το Εθνικό & Ιστορικό Μουσείο, το μυρμηγκάκι με ρώτησε σχετικά με το άγαλμα δείχνοντάς μου: 

- Εσύ που λες οτι δείχνει; τη ρώτησα

- Μπροστά! μου απάντησε

(σκέφτομαι, πως αφού τα παιδιά μας δείχνουν πάντα μπροστά, πώς εμείς οι μεγάλοι πηγαίνουμε ολοένα και πιο πίσω;)

Τις Κυριακές η είσοδος στο Εθνικό & Ιστορικό Μουσείο είναι δωρεάν. 

Τα Μουσεία είναι τις περισσότερες φορές καλοί οδηγοί και "συμβουλάτορες" αναγκαίοι, γιατί για να μπορέσει κανείς να πάει μπροστά, πρέπει να ξέρει τι έχει αφήσει πίσω του...

Φτιάξε στέκα για τα μαλλιά

Με λίγα κουρελάκια (στην κυριολεξία) που μας είχαν μείνει από άλλη δημιουργία, ντύσαμε μοντέρνα και όμορφα μια παλιά στέκα μαλλιών που είχε φύγει το ύφασμά της κι είχε μείνει μονάχα ο κοκκάλινος σκελετός.

Ουσιαστικά πήραμε τη λωρίδα υφάσματος και την τυλίξαμε γύρω από τη στέκα, κολώντας κατά τόπους με κόλλα σιλικόνης για σιγουριά.

Ράψαμε τις άκρες για να μην μας φεύγει το ύφασμα.

Κατόπιν πήραμε ένα αρκετά μακρύ κουρελάκι και το τυλίξαμε γύρω γύρω, σχηματίζοντας ένα λουλούδι. Με βελονιές στη μία πλευρά στερεώσαμε τους δακτυλίους του λουλουδιού. Αυτό το λουλούδι το κολλήσαμε με σιλικόνη επάνω στη στέκα.

Τα ξέφτια του υφάσματος δεν τα κόψαμε. Τα αφήσαμε, καθώς δίνουν μια πιο ανέμελη και κοριτσίστικη όψη στη στέκα μας.

Μην πετάτε τίποτε, λοιπόν, στα σκουπίδια!

Και περισσότερο μην πετάτε την παιδικότητα και τα όνειρά σας, ο κόσμος τούτος τα έχει τόση ανάγκη...

Η καλή νοικοκυρά...

Είναι δούλα...

... και κυρά!

Έτσι μου έλεγε η γιαγιά μου...

Συμφωνείτε;

Χρόνια Μας Πολλά!

Α, και το σημαντικότερο!

Χρόνια Μας Πολλά  Δημητράκο μου!

Σήμερα κλείνουμε 4 χρόνια γάμου (29 Μαΐου 2009)...

Σας κερνάμε ένα κομμάτι από το γλυκό του γάμου μας!

Δημήτρης και Άρτεμις...

Νοικοκυρούλες Χαρωπές...

Για να μη μαζεύονται όλες οι οικιακές δουλειές το Σαββατοκύριακο και στερούμαστε τις βολτούλες και τα μπανάκια μας -ειδικά τώρα που καλοκαιριάζει-, άρχισα την εφαρμογή του παρακάτω προγράμματος για σπιτάκια αστραφτερά και όμορφα!

Εφαρμόζεται προσαρμοσμένο στο σπίτι της καθεμίας και βέβαια ανάλογα με τη διάθεση της ημέρας. Απλώς προσπαθούμε να μην ξεφεύγουμε πολύ εκτός, γιατί τότε πάλι θα έχουμε μεγάλο φόρτο σε κάποια μέρα. Επίσης, αν το σπίτι μας έχει 42 βεράντες, είναι λογικό πως δε θα προλάβουμε να τις κάνουμε όλες. Φροντίζουμε, λοιπόν, να γίνονται εναλλάξ.

Πάσα βοήθεια από αγαπημένους και ζουζούνια είναι καλοδεχούμενη!

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΟΙΚΙΑΚΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ

ΔΕΥΤΕΡΑ	ΤΡΙΤΗ	ΤΕΤΑΡΤΗ	ΠΕΜΠΤΗ	ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ	ΣΑΒΒΑΤΟ	ΚΥΡΙΑΚΗ
Ξεσκόνισμα	Καθάρισμα κουζίνας: Πάγκοι Ντουλάπια Νεροχύτες	Καθάρισμα μεγάλου μπάνιου: Λεκάνη Μπανιέρα Νιπτήρας Μπιντέ	Τζάμια	Βεράντες	Σκούπισμα με ηλεκτρική σκούπα	Και τω Θεώ Δόξα!
Καθάρισμα W.C: Λεκάνη Νιπτήρας					Σφουγγάρισμα
Καθάρισμα Καλαθιών Μπάνιων-Κουζίνας
Συμμάζεμα παιχνιδιών - ρούχων

Flower Baby Shower

Εχθές που ήταν η γιορτή της μητέρας, ετοιμάσαμε για μια μέλλουσα μανούλα μια μικρή γιορτούλα - ανοιξιάτικη, παιχνιδιάρικη, λουλουδάτη και πολύ πολύ ροζ! 

Για εκείνη και το κοριτσάκι της...

Κι όπως κάθε γιορτή, έτσι κι αυτή είχε την τούρτα της!

Αλλά και ένα μικρό βεστιάριο για τη νεαρή καλλονή που περιμένουμε...

Ροδοπέταλα για να έχει μια ρόδινη κι ευτυχισμένη ζωή και φυσικά τα πρώτα της φορμάκια για τη σικ & ροζ έξοδό της από το μαιευτήριο.

Είχαμε και μπαλόνια γεμισμένα με αγάπη και... καλούδια!

Πιπίλες, καλτσάκια, κοκαλάκια για τα μαλλιά, μέχρι και φορμάκια χωρέσαμε στα ροζ μπαλόνια μας!

Και παγωτό!

Πολύ παγωτό!

Για το μωρό... βεβαίως βεβαίως!

Το άνοιγμα των δώρων για τα αγαπημένα σου πρόσωπα έχει μια γεύση τόσο γλυκιά - πιο γλυκιά κι από το παγωτό!

Χρυσάκο & Γιωργάκο μας

Με το καλό να δεχτείτε το μωράκι σας

γερό & δυνατό!