Ευτυχία είναι...

Όταν μια άσχημη σκέψη έρχεται στο μυαλό, όταν μια στενοχώρια μας λυγίζει, όταν δάκρυα πάνε να κυλήσουν από τα μάτια μας, όταν μια αγκαλιά δεν έρχεται ποτέ, όταν μια τρύπα ανοίγει στην καρδιά μας από έναν σκληρό και άδικο λόγο, όταν όλα φαίνονται μαύρα κι ο κόσμος σκληρός κι ανυπόφορος… τότε ας προσπαθήσουμε να κάνουμε μια σκέψη καλή- μια σκέψη ευτυχίας, ας αναλογιστούμε με τι έχουμε ευλογηθεί, ας μετρήσουμε τις καλές κουβέντες άλλων σημαντικών για εμάς προσώπων, ας θυμηθούμε άλλες αγαπημένες αγκαλιές, ας μας έρθει στο νου μια σημαντική για εμάς επιτυχία, ας πούμε «ευχαριστώ» που έχουμε έναν καλό σύντροφο και υγιή παιδιά, σπίτι και φαγητό και που κι αυτή τη μέρα ξυπνήσαμε με στόχο να δώσουμε μόνο αγάπη και χαμόγελα…

Μου αρέσουν απίστευτα τα σκιτσάκια του LastLemon [ http://lastlemon.com/happiness/ ] γιατί είναι εκεί να μου θυμίζουν όλα τα καλά που έχω στη ζωή μου, όταν έχω τις μαύρες μου και τα ξεχνάω.

Λέω να βάζω κάθε μέρα κι από ένα, έτσι, γιατί μ’ αρέσει…

Α.

Πρόβα πιάνου

Η Δέσποινα κάνει πρόβα στα κομμάτια της...

Λατρεύει το πιάνο κι ας μην έχει κλείσει ακόμα τα τέσσερα. Τρέχει κι εκείνη να πάρει σειρά για τη μελέτη της, μετά τη μεγάλη αδελφή της. Κι ετοιμάζεται πρώτη για το μάθημα πιάνου της. Λέτε να έχουμε ακόμα μια εκκολαπτόμενη μικρή πιανίστρια στο σπίτι;.. Ακόμα μια μελωδική καρδιά με θαυματουργά δαχτυλάκια;.. Τοποθετούμε τα χεράκια στο πιάνο σα να είμαστε γατούλες κι όχι παπίτσες... Η δασκάλα των κοριτσιών, η κυρία Γιούλη Καπουνιάρη, δεν είναι μόνο ένας όμορφος άνθρωπος και μια αγαπημένη φίλη, είμαι μια άριστη δασκάλα πιάνου, η οποία με τον χαρακτήρα και τις γνώσεις της έχει κάνει τα κορίτσια να αγαπήσουν τη μουσική και το πιάνο, να διασκεδάζουν, αλλά και να δουλεύουν γι' αυτό.

Το Δεσποινάκι παίζει και τραγουδά Τα τρία γουρουνάκια - από το βιβλίο της Ασπασίας Κανατσούλη "Μαθαίνω πιάνο τραγουδώντας: μέθοδος για παιδιά προσχολικής ηλικίας".

Happy Birthday Δημήτρη!!!

Σ' αγαπάμε πολύ!
τα κορίτσια σου...

Πρόβα πιάνου

Burgmüller: Arabesque, Op. 100 No. 2 

Το κορίτσι με το κόκκινο μπαλόνι

το δικό μου κορίτσι...

Καλή Σχολική Χρονιά!

Καλή Σχολική Χρονιά λουλουδένιες μου!

Καλομοιράκι μου, είσαι πια τρίτη δημοτικού- τόσο μεγάλη, μα και τόσο μικρή ακόμα, αλλά γεμάτη σοφία παιδική και γνώση που πηγάζει από την καρδούλα σου τη χρυσή... κι εσύ Δεσποινάκι μου, πρώτη φορά στο σχολειό, προνηπιάκι μου όμορφο, έτοιμη να βγεις στον έξω κόσμο και να τον κάνεις δικό σου! Είμαι τόσο περήφανη και για τις δυο σας! Σας αγαπώ άπειρα...

Να είστε γερές, δυνατές & χαρούμενες - να έχετε τις πρεσβείες του Χριστού και της Παναγιάς μας!

Κοιτάξτε να μάθετε πολλά, μα πιο πολύ να διασκεδάσετε...

mY sUmmEr

MY summer

selfie με την 7μελή

ημέρα υποστήριξης PhD

:-)

Η Άρτεμις νιώθει Ross στην τοποθεσία Κέρκυρα - χιχιχι

mY sUmmEr

my summer

my SUMMER

My summer

Πέργκολα με γλυσίνα στον Εθνικό Κήπο

Πανέμορφος ο Εθνικός Κήπος! Έτσι όπως όταν πήγαινα παιδί...

Πήγα πρόσφατα με τα κορίτσια μετά από χρόνια κι ένιωσα, αλήθεια, πως ήμουν πάλι το μικρό κοριτσάκι που διάβαζε στα τραπεζάκια της Βιβλιοθήκης ...

και τάιζε τις πάπιες κουλουράκι

Περπατήσαμε όλο το πρωινό στα δροσερά δρομάκια του κήπου και πήραμε μονοπάτια χωρίς να ξέρουμε πού οδηγούνε, έτσι κι όπου βγάλει!

Η Καλομοίρα παρακολούθησε κι ένα εξαίσιο πρόγραμμα για παιδιά της ηλικίας της, το "πέργκολα με γλυσίνα"- άκουσαν ιστορίες, έγραψαν τη δική τους, ζωγράφισαν... η Δέσποινα εκείνη την ώρα έπαιζε στην όμορφη και μεγάλη παιδική χαρά.

Κέρασμα στο ποτήρι να το πιεις!

Κάτι αντίστοιχα παιχνιδιάρικο με τα προβατάκια μας θέλαμε να κάνουμε και για το κέρασμα στο σχολείο. Καθώς κάναμε brainstorming, κοινώς κατέβαζε η γκλάβα μας ιδέες, είπε το Καλομοιράκι "μακάρι να μπορούσαμε να τους κεράσουμε χρωματιστά smoothies!". Και τότε μας ήρθε η ιδέα. Μπορεί να μην ήταν smoothie ακριβώς, αλλά ήταν κάτι που μπορούσε να θυμίζει πολύχρωμο φρουτοχυμό. Καραμελίτσες και ζελεδάκια σε πλαστικό ποτήρι, με χρωματιστό γκοφρέ χαρτί και τρελούτσικα χρωματιστά καλαμάκια!

Εδώ είναι το τελικό αποτέλεσμα. 

Η όλη διαδικασία είχε ως εξής. Συγκεντρώσαμε τα υλικά μας που ήταν: πλαστικά ποτήρια και καπάκια, καραμέλες, σοκολατάκια, γλειφιτζούρια, καλαμάκια, γκοφρέ χαρτί και χαρτάκια που είχαμε γράψει "με αγάπη Καλομοίρα".

 Γεμίσαμε τα ποτηράκια

με τις λιχουδιές μας,

τοποθετήσαμε από πάνω τσαλακωμένο το γκοφρέ χαρτί

τα καπακώσαμε,

τα "καλαμακώσαμε"

και τα "γλειφιτζουρώσαμε"!

Έτοιμα και στο ποτήρι να τα πιεις!!!

Άντε, στην υγειά μας!

It's Shaun the sheep κέρασμα

Για τα γενέθλια της Καλομοιρίτσας σκεφτήκαμε φέτος να φτιάξουμε παιχνιδιάρικα κεράσματα. Έτσι για το κέρασμα στο σχολείο των αγγλικών ετοιμάσαμε μικρούς Shaun... προβατάκια εμπνευσμένα από τη σειρά "Shaun the sheep", την οποία χρησιμοποιούν και στο μάθημα για εκπαιδευτικούς λόγους- οπότε και ήταν οικείος ήρωας σε όλα τα παιδάκια και τους δασκάλους. Διασκέδασαν, λοιπόν, όλοι με τα πολύ υγιεινό και χαριτωμένο κέρασμα της μυρμηγκούλας μας.

Η προετοιμασία ήταν απλούστατη και το πρώτο βήμα ήταν να φτιάξουμε ποπ κορν. Φτιάξαμε πολύ πολύ ποπ-κορν

εεεε εντάξει βάλαμε κι ένα μαρς μέλοου μέσα

κόψαμε τα κεφαλάκια

πήραμε μικρά σακουλάκια για τρόφιμα

και το καλαθάκι μας καταπράσινο σαν το λιβάδι

ΚΑΙ ΙΔΟΥ!

και μετρήσαμε πολλά προβατάκια

μπεεεεεε!

Χρόνια Πολλά κορίτσι μου!!!

8 χρόνια κι όμως είναι μόλις σα χτες... Το κορίτσι μου το μεγάλο έχει σήμερα γενέθλια! Γίνεται 8 χρονών! Είναι πια μια μικρή κυρία...

Της αρέσει το διάβασμα κι η μουσική. Τώρα διαβάζει τα "Γενέθλια" (λόγω των ημερών - χιχι) της Ζωρζ Σαρρή και παίζει το Arabesque του Burgmüller. Η αγαπημένη της σειρά είναι "οι περιπέτειες της Ladybug". Τριγυρνάει στο σπίτι χορεύοντας και τραγουδώντας το. Για τη σημερινή ημέρα αντί για τούρτα θα φτιάξουμε τάρτα με φράουλες, που είναι άλλωστε και το αγαπημένο της φρούτο. Ξυπνάει πρωί -πιο πρωί από την ώρα που πρέπει- ανοίγει το μικρό πορτατίφ της και διαβάζει Μίκυ Μάους. Το παιχνίδι της είναι απόλαυση να το ακούς. Παίρνει τις κούκλες, αλλάζει φωνές, φτιάχνει ιστορίες. Και με το μυαλουδάκι της- μου λέει "μαμά, μου αρέσει πολύ να παίζω και με τη φαντασία μου". Της αρέσουν τα αυτοκόλλητα και οι κάρτες santoro, τα χρωματιστά μολύβια και οι παράξενες γόμες. 

Της αρέσει και το παγωτό! Η αγαπημένη της γεύση είναι η βανίλια με κομματάκια φράουλα. Και τα μάφινς. Τα σοκολατένια. Αγαπά πολύ και τη ζωγραφική. Και βάζει χρώματα πολλά και έντονα. Κι έτσι εύχομαι να είναι όλη της η ζωή. Χρωματιστή! Γιατί χρωματιστή είναι και η καρδιά της. Καρδιά ανοιχτή, φωτεινή, ζεστή! Χρωματιστός είναι κι ο νους της... Οξυδερκής, σπιρτόζος, γελαστός! 

Είναι το μωρό μου. Είναι το κορίτσι μου. Είναι το μωρό μου που έγινε κορίτσι! Τη θαυμάζω, την καμαρώνω και την αγαπώ! Όλοι την αγαπούμε - όλοι την αγαπούν! Δε σου αφήνει περιθώρια, σε κερδίζει αμέσως. Με το βλέμα της, με τα λόγια της, με όλο της το είναι... Γράφω πολλά;  Θέλω να γράψω κι άλλα, μπορώ να γράφω για ώρες. Δε με νοιάζει. Το παιδί μου σήμερα γιορτάζει και για μένα γιορτάζει όλη η πλάση!..

Οικογένεια...

... ό,τι πολυτιμότερο!

Νύχτες Κινηματογράφου

Μία από τις αγαπημένες μας συνήθειες τα σαββατοκύριακα είναι να βλέπουμε ταινίες όλοι μαζί, οικογενειακά. Αυτή τη φορά, όμως, είχαμε και ωραία παρεούλα, οπότε είπαμε να οργανωθούμε λίγο περισσότερο. 

Έτσι ετοιμάσαμε αφισούλες για την είσοδο

 και λόγω του οτι είμαστε και πολύ σοβαρός κινηματογράφος στελεχωμένος με το κατάλληλο "προσωπικό", το ένα μυρμηγκάκι έδινε τα εισιτήρια και το άλλο τα έκοβε.

Πριν ή και κατά τη διάρκεια της ταινίας (ήμασταν ελαστικοί σε αυτό- χιχι) οι θεατές μπορούσαν να επισκεφτούν το μπουφέ του cinema και να επιλέξουν ανάμεσα σε γλυκιές ή αλμυρές λιχουδιές.

 κεκάκια μπανάνα-σοκολάτα

 αλμυρό κέικ με γαλοπούλα και τυρί

  κέικ με κεράσι και σύκο του κουταλιού,

 εντάξει και καμια μικρή σοκολατίτσα του εμπορίου

 και φυσικά δε μπορούσε να λείπει το αγαπημένο μας ποπ-κορν, που το φτιάχνουμε μόνοι μας στην ελαφριά του έκδοση με λαδάκι και χωρίς αλάτι. Βέβαια, ο καθένας μπορούσε να προσθέσει κατά βούληση ό,τι ήθελε, όπως μικρά σοκολατάκια ή ζελεδάκια :-)

Χρόνια Πολλά κοριτσάκι μου!

Χρόνια Πολλά κορίτσι μου γλυκό!

Χρόνια Πολλά αστέρι μου!

Χρόνια Πολλά Μίνι μου υπέροχη!

Χρόνια Πολλά Δέσποινά μου!

Το Δεκέμβρη του 2017 το Δεσποινάκι μας έγινε 3 χρονών! Τρία χρόνια γεμάτα από τη γέννησή της εκείνο τον χιονισμένο Δεκέμβριο του 2010, τρία χρόνια γεμάτα όμορφες- μοναδικές στιγμές με το μικρό μας κορίτσι!

   Η Δέσποινα είναι ένα δυναμικό, γεμάτο ενέργεια παιδί. "Ζόρικος" μας την είχε πει ένας παιδίατρος όταν τόσο μικρή αρρώστησε με βροχιολίτιδα και νοσηλεύτηκε. Ναι, είναι ζόρικη! Είναι δυνατή! Είναι μαχήτρια! Και την ίδια ώρα είναι και "πιπίπισα" (πριγκίπισσα), είναι και "μπαλαλίνα" (μπαλαρίνα), είναι κι η "Μίνι Μάους"! Είναι το μικρό μας το κορίτσι που ήρθε κι έκανε την οικογένειά μας ακόμα πιο όμορφη, ακόμα πιο φωτεινή, ακόμα πιο ολοκληρωμένη.

   Το αγαπημένο της χρώμα είναι το κόκκινο, το αγαπημένο της φαγητό τα γιουβαρλάκια, της αρέσει να βλέπει ιστορίες με το Μίκι, τη Μίνι, το Ντόναλντ και τους Τσιπ και Ντέιλ,  λατρεύει την πορτοκαλάδα και τα γλειφιτζούρια...  

Τη ρωτήσαμε τι τούρτα ήθελε για τα γενέθλιά της κι εκείνη απάντησε "κόκκινη"! Έτσι διάλεξε τη Μίνι στο ζαχαροπλαστείο και το κόκκινο ως το χρώμα της γιορτής.

Η Μίνι της Δέσποινας ήταν η δική μου Μίνι. Υπολογίζουμε λοιπόν πως τα χει τα χρονάκια της, μιας κι όταν μου τη χάρισαν ήμουν περίπου 10 ετών.

Σκεφτήκαμε να έχουμε και ένα είδους "dress code", κάτι που θα έδινε μια τσαχπινιά στο πάρτυ μας και θα εβάζε σε περιέργεια τους καλεσμένους μας. Έτσι στην πρόσκληση που στείλαμε, γράψαμε:

Στολίσαμε, βέβαια, τις γιρλάντες μας

Στολίσαμε και το δέντρο με περισσότερη Μίνι

Στολίσαμε τραπέζια, τις καρέκλες, τις πόρτες, τα παράθυρα, το ασανσερ, τα κουδούνια - χιχι!

Να κι η τούρτα μας!!!

Κορίτσι μας γλυκό, να είσαι πάντα γερό και δυνατό!

Να έχεις της Παναγίας τις χάρες και τις ευχές!

Σε αγαπούμε όσο δε φτάνει ο νους...

Οι γονείς & η αδελφούλα σου.