Σήκω! (σύκο)

Έβλεπα τις άλλες τι ωραία που έφτιαξε μαρμελάδα Σύκο η "Σοκακτσού" [http://sokaktsou.blogspot.gr/] και ζήλεψα (με την καλή την έννοια, βεβαίως βεβαίως). Καθότι και τα σύκα είναι από τα αγαπημένα μου φρούτα, ένα παραπάνω για να με τρώνε τα δάχτυλά μου. Σήκω! (σύκο) είπα στον εαυτό μου..Ευτυχώς για εμένα την ενδόμυχη σκέψη μου άκουσε (δεν ξέρω πώς μη ρωτάς) και η φίλη μας Λίζα, φέρνοντάς μας όμορφα και ζουμερά συκαλάκια. Είναι δε τόσο νοικοκυρούλα και μυαλό επιστημονικό που δεν παίζεται (σοβαρά μιλάω) που τα σύκα μας τα έφερε μέσα σε αυγοθήκες για να μην χαλάσουν στη μεταφορά. Υποκλινόμαστε!

Στο προκείμενο: τα πλένω, τα αδειάζω, τα βάζω στην κατσαρολίτσα μου. Ιδού!

Νεράκι, ζαχαρίτσα και λίγο χυμό λεμονιού έλεγε η συνταγή. Ανακάτεμα συνεχώς με ξύλινη κουτάλα. Όλα καλά. 

Μόνο που έκανα και την πατάτα μου. Έσβησα το μάτι της κουζίνας και κατέβασα την κατσαρόλα μου από τη φωτιά. Με φωνάζει το μυρμηγκάκι, το ένα φέρνει το άλλο, πάω να πετάξω τα σκουπίδια, βλέπω μια φίλη, τα λέμε λίγο, ανεβαίνω πάνω, πάλι το μυρμηγκάκι που θέλει να μπει για μπάνιο, το βάζω, πλένεται-λούζεται-στεγνώνεται, θέλει γάλα, την κοιμίζω... έχω ξεχάσει τη μαρμελάδα, όπως καταλαβαίνεις. Την ώρα που πάει  να με πάρει και μένα ο ύπνος ο γλυκός και παιχνιδιάρης, τσουπ!, η σκέψη: "Η ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ"! 

Πάω και η μαρμελάδα είχε σταθεροποιηθεί στον πάτο της κατσαρόλας. Πάω να τη βγάλω, έβγαινε όλη μαζί, ένα μεγάλο ενιαίο κομμάτι. Εντάξει, "την είχα κάνει". Δεν πτοήθηκα όμως. Λέω ο.κ "Πάστα Σύκου"...

Τη φύλαξα στο ψυγείο. Λέτε να την ξαναβράσω;