Με μεγάλη χαρά και προσμονή (αφού θα ήταν η πρώτη μας φορά) βάψαμε κι εμείς φέτος τα αυγουλάκια μας! Σας παραθέτουμε, λοιπόν, ένα φωτογραφικό οδοιπορικό (μα ποιοι είμαστε τέλος πάντων, οι Calliopes) με "ανατριχιαστικές" λεπτομέρειες...
Εδώ βλέπουμε τα αντικείμενα του ενδιαφέροντός μας, κατά κόσμον αυγά, τα οποία έχουμε βγάλει από το ψυγείο για να πάρουν τη γνωστή σε όλους μας θερμοκρασία δωματίου.
Κατόπιν, τα τοποθετούμε σε ευρύχωρη πισινούλα, κατά κόσμον κατσαρόλα, για να συνηθίσουν την ιδέα και στη συνέχεια τα βράζουμε σε χαμηλή φωτιά για να μη μας σπάσουν ή έστω ραγίσουν.
Αφού κρυώσουν και μπορούμε να τα πιάνουμε κανονικά χωρίς να φωνάζουμε "άστο καλό, με κάψατε χαμένα" (γιατί πραγματικά δε μας φταίνε σε τίποτε), παίρνουμε τη βαφή μας και διαβάζουμε προσεκτικά τις οδηγίες. Αν είναι πρώτη φορά που τα βάφουμε (όπως καλή ώρα) αφιερώνουμε κανένα τεταρτάκι στην ανάγνωση για να το εμπεδώσουμε το θέμα. Αν, βέβαια, τα παίρνετε τα γράμματα γρηγορότερα, κανένα πρόβλημα. Το καθοριστικότερο βήμα όλων είναι αυτό κατά το οποίο έχουμε ρίξει τη βαφή στην κατσαρόλα και τοποθετούμε με προσοχή και τα αυγά μας. Εδώ είναι που λένε: "σιγά τα αυγά"!
Εν συνεχεία, αφού περάσει ο καθορισμένος χρόνος τα βγάζουμε από την κατσαρόλα και τοποθετούμε πάνω σε ένα χαρτί για να στεγνώσουν.
Μετά ακολουθεί το βήμα "μου γυάλισε", που σημαίνει οτι ποτίζουμε ένα χαρτάκι με λαδάκι και περνάμε τα αυγά μας. Καθρέφτης;
Τέλος, στολίζουμε.
Εμείς για φέτος προτιμήσαμε, αντί των καθιερωμένων μπολ, γυαλικών και λοιπών, να χρησιμοποιήσουμε μια αληθινή αυγοθήκη από χαρτί.
Μετρώντας ανάποδα τις ώρες για την Ανάσταση του Χριστού μας, να ευχηθούμε ακόμα μια φορά
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
Χριστός Ανέστη!!! Βλέπω πέτυχε το χρώμα... Εμένα μου βγήκαν ροζζζζζζζζζζζζζ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤου χρόνου θα τα πάω καλύτερα ελπίζω...
Γιωργία μου γλυκιά, Αληθώς Ανέστη ο Κύριος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι οτι πέτυχαν κι ούτε κι εγώ το περίμενα οτι θα βαφόντουσαν τόσο καλά. Η τύχη του πρωτάρη!
Όσο για το ροζ... δεν είναι το αγαπημένο μας χρώμα;;;