Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

Η Πόλη μου


Μπήκα να ρίξω μια ματιά στην ιστοσελίδα του «Συλλόγου των Αθηναίων», ως μέλος ενεργό κι ως υπερήφανη απόγονος ενδόξου οικογενείας προεπαναστατικής, βεβαίως-βεβαίως… Ανάμεσα σε άλλα βρήκα κι ένα σύντομο φωτογραφικό αφιέρωμα στην πόλη κι επέλεξα μερικές προς τέρψη της παρέας μας. Οι τρεις πρώτες είναι αρκετά πριν το 1900, λίγο μετά την ανακήρυξή της ως επίσημη πρωτεύουσα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Οι επόμενες είναι μεταγενέστερες (από το 1950 κι έπειτα). Στα χρόνια που μεσολάβησαν, η Αθήνα γνώρισε πολέμους, λιμούς, κινήματα και μεγάλα κύματα προσφύγων. Όλα τα δέχθηκε η πόλη ετούτη, ακόμα κι εκείνα που την πλήγωσαν ίσως κι ανεπανόρθωτα. Άλλα τα δέχθηκε, τα αγάπησε και τα ενσωμάτωσε, άλλα τη άφησαν ανήμπορη και λαβωμένη, άλλα την έβγαλαν ακόμα πιο όμορφη. 


Ο Λυκαβηττός και το Θησείο όπως φαίνονταν από το λόφο των Νυμφών


Η σημερινή Βουλή (τότε το Παλάτι) και η Ακρόπολη


Οι στύλοι του Ολυμπίου Διός και η πύλη του Ανδριανού, όπως φαίνονταν από την Ακρόπολη. Ακόμα δεν έχει χτιστεί το Παναθηναϊκό στάδιο


Η Αθήνα τη νύχτα. Το κέντρο της Αθήνας είναι γεμάτο ζωή με πολλούς κινηματογράφους, θέατρα και κόσμο που κυκλοφορεί και απολαμβάνει τη ζωή, μετά τα δύσκολα χρόνια που πέρασαν.


Και κάτι επίκαιρο: παρέλαση της 25ης Μαρτίου


Το Αστεροσκοπείο των Αθηνών και η εκκλησία της Αγίας Μαρίνας


Το Ζάππειο

Όσο για τη σύγχρονη πόλη;.. Θα υπάρχει πάντοτε γι' αυτήν μια δεύτερη ευκαιρία!








1 σχόλιο:

  1. Κι η δική μου πόλη. Την αγαπώ, έχω όλες τις αναμνήσεις, τα παιδικά μου χρόνια, κομμάτια του εαυτού μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή