Γιορτή Δάσος-Μανιτάρια/ Το τραπέζι

Από τα πιο αγαπημένα μας σημεία στη διακόσμηση της γιορτούλας, ήταν αυτό του τραπεζιού. Τα κοριτσάκια μου ήθελα να κάτσουν και να ευχαριστηθούν το γεύμα τους, κουβεντιάζοντας σα μικρές κυρίες. Έτσι κι έγινε. Τις έβλαπα καθώς γέμισαν τις άδειες καρέκλες, να παίρνουν θέση και να απολαμβάνουν κυρίως την παρέα η μία της άλλης...

Λευκό τραπεζομάντηλο κι από πάνω μερικά κομμάτα από χλωοτάπητα. Στο κέντρο το μικρό χαριτωμένο μανιταρόσπιτο!

Επιλέξαμε το κόκκινο και το πράσινο και για το τραπέζι μας.

Κόκκινα πιατάκια και σερβίτσια και πράσινες χαρτοπετσέτες και ποτηράκια.

Κατόπιν, είπα να προσθέσω και μικρά ατομικά κουπάκια από γιαούρτι στα οποία βάλαμε μέσα διάφορα κεράσματα.

Καλή όρεξη!

Γλυκοπαζάρι!

Το γνωστό (κι αγαπημένο -κυρίως στους οδοντίατρους) Candy Bar ή όπως το απέδωσε πολύ πετυχημένα το μυρμηγκάκι μου στα ελληνικά ως γλυκοπαζάρι, φτιάξαμε με φροντίδα, δίνοντας έμφαση στη λεπτομέρεια. Γιατί έχει και το μαρς μέλοου τη λεπτομέρειά του, την έχει και το γλειφιτζούρι και το σοκολατάκι κι όλα αν θέλεις να έχεις ένα αποτέλεσμα που "τρελαίνει" τα παιδιά. Και ναι, κι εγώ είμαι κατά των πολλών γλυκών και χαζομάρων, αλλά σε ειδικές περιστάσεις νομίζω οτι δε χαλάει κι ο κόσμος να προσφέρουμε γλυκά. Άλλωστε είναι έθιμο εορταστικό...

Με  αυτές και μ' αυτές, λοιπόν τις σκέψεις, ετοιμάσαμε τα χωνάκια μας (χθες ντε τα είπαμε αυτά), ετοιμάσαμε και το τραπεζάκι μας, με τις κορνιζούλες του και τα όλα του κι αρχίσαμε να γεμίζουμε τα βαζάκια μας με λιχουδιές.

Παρεμπιπτόντως, τα μαξιλάρια μου δε μοιάζουν κι αυτά με κούτσουρα;;

Στα βαζάκια κολλήσαμε από έξω και χαρτάκια με σχέδια σχετικά με το δάσος. Τις κουκουβάγιες μας, τις αλεπουδίτσες μας, τα ρακούν μας... τα γνωστά.

Και μια πανοραμική φωτογραφία από τα γλυκίσματα εντός του βάζου

Και βάζουμε και στικς μέντας για το σοκολατοειδές του θέματος

Και μια ειδική άποψη του γλυκοπαζαριού μας

Και η γενική τελική του άποψη.

Άλλος για το γλυκοπαζάρι μας;;;;

Χωνάκια από χαρτόνι

Τα χωνάκια από χαρτόνι μας αρέσουν πάρα πολύ με το μυρμηγκάκι μου. Μπορείς να διαλέξεις ό,τι σχέδιο τραβάει η όρεξή σου και τάκα τάκα με απλές και γρήγορες κινήσεις σε λίγη ώρα να ετοιμάσεις ένα όμορφο "δοχείο" για κεράσματα. 

Η πρώτη φορά που είχαμε φτιάξει ήταν στη βάπτιση της μικρής. Ροζ χωνάκια από χαρτόνι και ροζ κορδελίτσα να κρέμεται. Πολύ κοριτσίστικό! Τότε είχαν βάλει μέσα τα παιδάκια καραμελάκια, μάρς μέλοους, κρακεράκια. Έτσι και τώρα, σκεφτήκαμε πως θα ήταν ωραία ιδέα.

Τυπώσαμε χαρτί στα σχέδια της γιορτής, κυρίως σε κόκκινο και κίτρινο πουά.

Τα τυλίξαμε και να το αποτέλεσμα:

Τα τοποθετήσαμε σε καλαθάκι πάνω στο τραπέζι που θα φιλοξενούσε το ........

...ΑΥΡΙΟ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ

έτσι για λίγη αγωνία!

Γιορτή Δάσος-Μανιτάρια/ Διακόσμηση έξω

Με το πρόσωπο ροδοκόκκινο από τη χθεσινή μας εξόρμηση στας παρελάσεις -ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!-, συνεχίζουμε την περιγραφή της γιορτούλας μας, που πέρασε μεν, αλλά ακόμα την αναπολούμε με χαρά.

Λοιπόν, παραθέτω μερικές φωτογραφίες από τη διακόσμηση των εξωτερικών χώρων, δηλαδή αυλή, είσοδο, κλιμακοστάσιο. Γιατί βεβαίως βεβαίως αν δε βάλεις τον καλεσμένο στο θέμα από νωρίς, δεν γίνεται τίποτε. Πρέπει να τον προϊδεάσεις οτι κάτι μεγάλο, κάτι ανεπανάληπτο, κάτι φοβερό (με την καλή έννοια πάντα) πρόκειται να του συμβεί.

Ιδού!

Τα κουδούνια μας μπορεί να είναι ανώνυμα, αλλά είναι ανοιξιάτικα όσο δεν παίρνει!

Πασχαλίτσες αυτοκόλλητο για να ξέρει ο καλεσμένος και ποιο κουδούνι να βαρέσει...

Και ντριιιιιιιιιν το βαράει!

Αλλά έρχεται αντιμέτωπος και με μια ανακοίνωση-προειδοποίηση, γροθιά πραγματική στο στομάχι που τον καθηλώνει και τον κάνει να θέλει να ανέβει πέντε-πέντε τα σκαλιά!

Και τσουπ! Να κι ένας κορμός, εκεί στη μέση του πουθενά, αλλά όχι άσχετα, καθότι γίνεται δάσος χωρίς κορμούς;;;; (έστω και κουτσουρεμένους)

Να και τα κουκουνάρια που απειλήσαμε τον επισκέπτη οτι θα βρει στις σκάλες μας... σκορπισμένα εδώ κι εκεί σε καλούν να τα ακολουθήσεις με τελικό προορισμό... τη διασκέδαση!

Και φυσικά δε θα μπορούσαν να λείπουν και οι γνωστοί κι αγαπημένοι νάνοι. Τους στόλισες μέσα; Βάλτους κι έξω, βάλτους κι έξω! Οι νάνοι όπως είδαμε δεν είναι ποτέ αρκετοί!

Κι ο νυσταγμένος...

Κι ο "φτερνισιάρης" που λέει και το μυρμηγκάκι... 

Και βέβαια, αφού διαθέτουμε και κάλαθους δια τα γεώμηλα, οφείλουμε να τα εκμεταλλευτούμε. Τι κάνουμε; Δεν θέλει κι ερώτημα. Τους γυρίζουμε ανάποδα κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε...

Αλλά καλέ μου επισκέπτη, πρέπει από νωρίς να ενημερωθείς οτι γινόμαστε 4 χρόνων! Ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε τρία, αλλά τέσσερα ολόκληρα χρόνια πέρασαν από τη γέννηση του μικρού μου μυρμηγκιού! Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου...

Εντάξει, έχεις ντουλάπι και το αφήνεις άδειο; Όχι ποτέ ποτέ!

Μα ένα δέντρο θα του βάλεις, μα κερί και κεράκια, μια χαρτάκια με ζωάκια, κάτι κάτι να το ομορφύνεις.

Και φυσικά τις κορνίζες με τα μανιτάρια και τον μεγαλόπρεπο σκίουρο κι αυτά τα στολίσαμε σε παράταξη να βρίσκονται προς τέρψη του ταξιδιώτη, γιατί μένουμε και ψηλά.

Και βέβαια θα σημειώσω στην παρούσα φάση, αν δεν το ψιλιαστήκατε ήδη, οτι δεν έχουμε ασανσέρ κι ο καλεσμένος πρέπει να ιδρώσει για να ανέβει, οπότε να μην του βάλουμε το κατιτίς για χάζεμα...

Γιορτή Δάσος-Μανιτάρια - Διακόσμηση 2

ΟΙ ΝΑΝΟΙ

Εάν αποφασίσετε να κάνετε γιορτούλα ΔΑΣΟΣ, δεν πρέπει ποτέ μα ποτέ να ξεχάσετε ένα απαραίτητο στοιχείο: τους νάνους!

Ο γκρινιάρης, ο γελαστός, ο θυμωμένος, ο χαζούλης... όλοι μαζί κι ο καθένας ξεχωριστά θα δώσουν μια γλυκειά νότα στη γιορτούλα σας. Εμείς ήμασταν τυχεροί γιατί μας τους είχε φέρει δώρο η θεία μας η Μαρία, οπότε είχαμε πλήρη εξοπλισμό. Κανείς τους δεν έλειψε, κρυμμένοι σε διάφορα σημεία του δωματίου ήταν ότι έπρεπε για να διασκεδάσουν τα κοριτσάκια αναζητώντας τους...

δίπλα σε βιβλία

δίπλα και σε άλλα βιβλία

πάνω στον καθρέφτη

πάνω στο θυροτηλέφωνο

μέσα σε κάτι λουλούδια

ανάμεσα σε καραμέλες και σοκολατάκια

7 μικροί νάνοι σε δράση!

Γιορτή Δάσος-Μανιτάρια/ Διακόσμηση

Οι απλές, μικρές, οικονομικές διακοσμητικές λύσεις είναι συνήθως το μυστικό της επιτυχίας για μια καλόγουστη γιορτούλα ή εκδήλωση. Με ό,τι έχουμε σπίτι μας ή ό,τι έχει στο σπίτι της η μαμά μας (ή και η κολλητή μας ενίοτε). Αντικείμενα που μπορούν να αλλάξουν θέση και μόνο, είναι ικανά στο να συντελέσουν στη δημιουργία ενός τέλειου σκηνικού.

Οι μικρές επεμβάσεις, λοιπόν, κάνουν θαύματα. Ξεκινήσαμε με κορνίζες για φωτογραφίες που είχαμε και προσπαθήσαμε να στήσουμε το σκηνικό μας, το δάσος μας. Τα χρώματα που θέλαμε να κυριαρχήσουν ήταν το κόκκινο και το πράσινο. Και πιάσαμε δουλειά! Τι άλλο θα μπορούσαμε να βάλουμε στις κορνίζες, παρά μανιταράκια (έτσι για να μαθαίνουμε και τις ποικιλίες) και εικόνες από ζώα του δάσους.

Οι κορνίζες μας:

Και με περιεχόμενο:

Εικόνες μπορεί να βρει κανείς στο διαδίκτυο χίλιες δυο. Αν με ρωτάτε η καλύτερη πηγή για φωτογραφίες όλων των ειδών είναι το αγαπημένο μου Pinterest. Ποτέ δε με απογοητεύει... μα ποτέ!

Τις πιο απλές κι αδιάφορες κορνίζες, φροντίσαμε να τις κάνουμε ενδιαφέρουσες και επί του θέματος. Να είναι καλά η Αθανασία που μου είχε φέρει (τυχαία και πολύ καιρό πριν) αυτοκόλλητη ταινία με μανιταράκια. Την αξιοποίησα δεόντως... αχά!

Κι όχι μόνο σε κορνίζες. Την έβαλα παντού! Ναι φίλες μου, μόνο στο μέτωπό μου που δεν την έβαλα...

Και για του λόγου το αληθές, να τη που την έβαλα και σε μικρά πλαστικά ποτηράκια...

Κάπως έτσι, τυλίγοντάς τη γύρω γύρω, ενθουσίασα τις μικρές μου προσκεκλημένες και για τον επιπρόσθετο λόγο του οτι μέσα τους είχα βάλει ροζ ροζ ζελέ φραουλίτσα!

Μμμμ, στο ποτηράκι να τη φας, με μικρό μικρούτσικο κουταλάκι... (εδώ δεν την έχω βάλει ακόμα).

Ένα θα πω, το μυρμηγκάκι τρία τέτοια έφαγε, ζωή να έχει!

Και τέλος για να μην ξεχνιόμαστε, στόλισα στη βιβλιοθήκη και τη χειροποίητη γιρλάντα μου (δεν έχω φωτογραφία εύκαιρη, συγνώμη, αλλά δεν ξέρω αν θυμάστε την ανάρτηση "γιρλάντα-τη λες και χριστουγεννιάτικη";.. αυτή), η οποία ήταν πολύχρωμη και γαργαλιστική (με την ευρεία έννοια- με εννοείτε).

Το συμπέρασμα: με ό,τι υλικά σας βρίσκονται διαθέσιμα, με πολλή φαντασία κι αγάπη κι όρεξη, ριχτείτε στη διακόσμηση κι όποιον πάρει το ποτάμι! (όχι το κομματικό, το άλλο το κανονικό- τύπου Πηνειός).

Φιλιά!

Γιορτούλα Δάσος-Μανιταράκια / Οι προσκλήσεις

Την προηγούμενη εβδομάδα το μικρό μου μυρμηγκάκι είχε τα γενέθλιά του. Είναι πια τεσσάρων χρόνων! Δεν θα γράψω αυτά τα κλασσικά του πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός, το οτι ακόμη θυμάμαι σα να ήταν εχθές τη μέρα που μπήκα στο μαιευτήριο και το μωρό μου ήρθε στη ζωή, το πόσο γεμάτες είναι πια οι μέρες μας και το πόση αγάπη υπάρχει στην καρδιά μου... Αυτά για τις μανούλες εννοούνται :- )

Συνηθίζουμε, λοιπόν, κάθε χρόνο στα γενέθλια να κάνουμε μια μικρή γιορτούλα και καλούμε σε αυτή κοριτσάκια "τις φίλες της και τις συμμαθήτριές της" όπως τις αποκαλεί η ίδια κι ας έχουν τα κοριτσάκια ένα ηλικιακό εύρος που ξεκινάει από τα 4 και φτάνει τα 14 χρόνια! Άλλωστε η φιλία δεν έχει ηλικία, έτσι δεν είναι; 

Φέτος, το μυρμηγκάκι ήθελε η γιορτούλα μας να έχει θέμα το ΔΑΣΟΣ και τα ΜΑΝΙΤΑΡΑΚΙΑ, ίσως κι επειδή της ήρθαν για δώρα 2 Χιονάτες (1 κανονική & 1 σε στυλ μπαλαρίνας) και 14 νάνοι (7 μικροί & 7 πιο μεγάλοι). Έτσι, βάλαμε τα δυνατά μας κι όλη μας την αγάπη και την όρεξη για ένα όμορφο αποτέλεσμα. 

Αυτή μας την προσπάθεια θέλουμε να μοιραστούμε με σας.

Ελάτε να δείτε σιγά σιγά τις ετοιμασίες μας και να πάρετε ιδέες!

Το πρώτο πράγμα που χρειάζεται σε μια γιορτούλα είναι η πρόσκληση. Εκεί δίνεις το στίγμα σου κι ο καλεσμένος προϊδεάζεται για το τι θα ακολουθήσει...

Να οι δικές μας...

Τυπώσαμε πράσινο και κόκκινο πουά χαρτί με πασχαλίτσες

Στο πίσω μέρος κάθε πρόσκλησης κολλήσαμε το κειμενάκι. Με πράσινα γράμματα για την κόκκινη πρόσκληση και με κόκκινα γράμματα για την πράσινη πρόσκληση. Φυσικά το μανιταράκι δεν έλειπε...

Κατόπιν κάναμε ρολό το χαρτί και το δέσαμε με χοντρό σκοινί

Ταν ταν!!!

Έτοιμες οι προσκλησούλες μας για τις μικρές μας παραλήπτριες.

Σας περιμένουμε...

Πήτερ Παν!

Τικ τακ, τικ τακ, τικ τακ...

Ήρθε η "ώρα" και πήγαμε κι εμείς να δούμε τον αγαπημένο ήρωα μικρών και μεγάλων, τον Πήτερ Παν!

Στο υπέροχο θέατρο του Ελληνικού Κόσμου, στο οποίο πήγαμε για πρώτη φορά, η παραγωγή που ανέβηκε δε υπολειπόταν σε τίποτε... τα σκηνικά υπέροχα, μεγαλόπρεπα, "μαγικά" για τα μάτια των παιδιών, οι ηθοποιοί εξαίσιοι στους ρόλους τους, η μουσική και τα τραγούδια ευχάριστα και ενίοτε συγκινητικά (ακούστηκε και τραγουδάκι για τη μητέρα), όλα μα όλα συνηγορούσαν για ένα άρτιο αποτέλεσμα.

Το μυρμηγκάκι ατενίζει τη χώρα του ποτέ- ποτέ...

Μ, όπως...

ΜΑΡΤΙΟΣ...
&
ΜΥΡΜΗΓΚΑΚΙΑ...

Το γράμμα "Μ" από χαρτόνι και διακοσμητική αυτοκόλλητη ταινία.