Μυρμηγκο..ατάκες!

Το μικρό μου μυρμηγκάκι είναι 31 μηνών και η γλωσσίτσα της τρέχει πια ροδάνι. Μερικές από τις πιο αστείες ατάκες που έχει πετάξει τελευταία, είναι:

1.

Μυρμηγκάκι: Μαμά που πάει η γιαγιά;

Μαμά: Πάει στο μπάνιο.

Μυρμηγκάκι: Να ουρήσει;

(τόσο αστείο να ακούς "καθαρεύουσα" από μια σταλίτσα)

2.

Γιαγιά: Θα γράψουμε ένα γράμμα στον Άγιο Βασίλη να του πούμε τι δώρο θέλεις για τα Χριστούγεννα.

Μυρμηγκάκι: Θέλω καραμέλες και μια κούκλα... να του γράψουμε δύο γράμματα.

(δύο τα δώρα, δύο και τα γράμματα - μαθηματικό μυαλό;)

3.

Μαμά: Έλα να ετοιμαστούμε να κατέβουμε στη γιαγιά.

Μυρμηγκάκι: Δεν έχω και πολύ όρεξη, αλλά εντάξει...

(Χριστέ μου, δεν έχει κι όρεξη!)

4.

Είπε στον μπαμπά της σήμερα το πρωί πηγαίνοντάς την στη γιαγιά.

Μυρμηγκάκι: Μπαμπά, θέλω να γίνω ζωγράφος!

(σημειωτέον: θέλει να γίνει και γιατρός και τραγουδίστρια και αμαζόνα)

5.

Μια φίλη μας: Πότε θα έρθεις και στο σπίτι μου να μου κάνεις μια επίσκεψη;

Μυρμηγκάκι: Το συντομότερο!

(Ώπα)

6.

Μυρμηγκάκι: Μα δε θέλω να πάω στο γιατρό για εμβόλιση, δεν έχω τίποτα!

7.

Μυρμηγκάκι: Mommy μου, σε αγαπάω!

(είμαστε και ολίγον αγγλομαθείς)

8. 

Μυρμηγκάκι: Οι γονείς μου πηγαίνουν στη δουλειά, αλλά μετά επιστλέφουν...

 και

Μυρμηγκάκι: Να πάρω μια καραμελίτσα και για τους γονείς μου!

(έντονο το αίσθημα της οικογένειας)

9.

Μαμά: Θα ήθελες να έχεις ένα αδελφάκι;

Μυρμηγκάκι: Ναι, ναι πολλά!

Μαμά: Πόσα δηλαδή;

Μυρμηγκάκι: Ένα, δύο, τλία, τέσσερα, πέντε...

(κάπου εκεί τη διέκοψα!)

10. Στο μπάνιο είναι στο γιο-γιο της, χτυπάει τηλέφωνο και μιλώ με μια φίλη μου.

Μαμά: Ναι, Άννα μου, συγνώμη, είμαστε στο μπάνιο γιατί η μικρή κάνει τσίσα της.

Μυρμηγκάκι: Πες της κάνω και κακά!

(φιλαλήθεια πάνω από όλα)

Ένα σωρό ακόμα λογάκια που δεν τα θυμάμαι καν. Καθημερινός βομβαρδισμός!

Επίσης, από άρθρωση καλά πάμε. Το "ρ" μένει μόνο που κάποιες φορές το προφέρει κάποιες όχι. Θα ζητήσει, δηλαδή "νερό", αλλά τις απόκριες θέλει να ντυθεί "μπαλαλίνα".

Τι θαύμα που είναι όταν ξεκινούν τα μικρούτσικα να εκφράζουν τις σκέψεις τους αρθρώνοντας λόγο! 

Κεκάκια πορτοκαλιού... & λίγες σκέψεις

Όσο αγαπώ το καλοκαίρι τη σπιτική λεμονάδα και το παγωτό, τόσο και το χειμώνα λατρεύω το τσάι  συνοδευόμενο από σπιτικές λιχουδιές...

Μου αρέσει η εικόνα της οικογένειας συγκεντρωμένης γύρω από το τζάκι (καλοριφέρ - σομπίτσα, ό,τι διαθέτει ο καθένας) με το ζεστό ρόφημα και τα καλούδια της μαμάς ανά χείρας, να συζητάει, να αστειεύεται, να προβληματίζεται, να παίζει, να μοιράζεται, να αγαπιέται....

Εμείς τουλάχιστον πρέπει να έχουμε καταλάβει. Είμαστε νέες σύζυγοι,  μαμάδες, αλλά και κόρες, φίλες, αδελφές... μια τόσο μεγάλη ποικιλία από ρόλους στο ίδιο πρόσωπο. Και μια σκέψη που κάνω είναι η εξής: ας είμαστε συνεπείς στο ρόλο μας. Εντάξει, κάπου μπορεί να το χάσουμε, κάτι να είναι ανάγκη να προσπαθήσουμε περισσότερο, κάπου να έχουμε πηγαίο ταλέντο, κάπου να είμαστε σκράπες. Ας είμαστε, όμως, ειλικρινείς, γενναίες και αγωνίστριες. Είσαι μάνα; Μπες στο πετσί του ρόλου με αγάπη, διάκριση και σοφία! Προσπάθησε, τουλάχιστον. Δεν μπαίνω στη διαδικασία της κρίσης κανενός, παρά μόνο του εαυτού μου. 

   Τίποτε, αλήθεια, δεν είναι εύκολο στη ζωή. Η δουλειά, το σπίτι, οι σχέσεις, όλα θέλουν αγώνα. Κι είναι λογικό να λυγίσεις, κι είναι ανθρώπινο το λάθος. Όμως το λάθος εν αγνοία έχει τεράστια διαφορά από το εκούσιο λάθος. 

Έχω σκέψεις πολλές και συναισθήματα έντονα, ιδιαίτερα όταν έρχομαι αντιμέτωπη με περιπτώσεις πλημμελούς επίβλεψης ανηλίκων. Μπορεί να μην έχεις να δώσεις λαμπερά ρούχα, πλούσια φαγητά, καινούργια παιχνίδια. ΔΩΣΕ ΑΓΑΠΗ! Αλλά ακόμα κι αν δίνεις ρούχα, φαγητά και παιχνίδια, μην ξεχνάς να ΔΙΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ!

Εχθές, φτιάξαμε με το μυρμηγκάκι (που όλο μεγαλώνει κι έχει γίνει νήπιο κανονικό και πώς θα το λέω μετά μυρμηγκάκι) πολύ εύκολα και γρήγορα κεκάκια πορτοκαλιού ως εξής:

- μία κούπα βούτυρο ή λάδι

- μία κούπα ζάχαρη

- ένα ποτήρι πορτοκαλάδα

- ένα κουταλάκι μπέικιν πάουντερ

- δύο βανίλιες

- μία κούπα αλεύρι ( ή όσο πάρει)

Τα ανακατέψαμε, βουτυρώσαμε και τις φορμίτσες μας και στο φούρνο μέχρι να ροδίσουν. Κατόπιν, τα ανοίξαμε στο κέντρο και βάλαμε μια κουταλίτσα μαρμελάδα πορτοκάλι για περισσότερη γεύση.

Κι επειδή τα πράγματά μας δε θα τα χαίρονται πια τα ντουλάπια, τα βάλαμε στην τριώροφη πιατέλα μας (δώρο της Γιωργίας & της Πηνελόπης - μεγάλο μου απωθημένο), μαζί με σοκολατένιες ελίτσες και τα απολαύσαμε μαζί με το ζεστό απογευματινό μας ρόφημα.

Το προτείνουμε ανεπιφύλακτα!

Tea ώρα είναι;

Είναι ώρα για ένα ζεστό τσαγάκι;..

Είναι είναι!

Και φυσικά το τσαγάκι μόνο του δεν είναι το "απόλυτο". 

Για να γίνει θέλει και τα βουτηματάκια του, θέλει και τα κρουασανάκια του, θέλει και το κεκάκι του, μα πάνω απ' όλα θέλει όμορφη παρεούλα!

Είχα εκτυπώσει εικόνες που μου άρεσαν -ύμνο στο τσάι- τις οποίες δίπλωσα κυλινδρικά και τοποθέτησα μία σε κάθε θέση του τραπεζιού μαζί με το σερβίτσιο κάπως έτσι...

Κι εδώ πιατάκι για το γλυκό και το αλμυρό μας κέρασμα, μαζί με το σερβίτσιο του τσαγιού. Δίπλα με κορδελίτσα σε  διαφορετικό χρώμα για κάθε καλεσμένη κουταλάκι και πηρουνάκι.

Το σερβίτσιο της "οικοδέσποινας" διαφορετικό από τα υπόλοιπα, μιας κι αγαπώ πολύ το φλυτζάνι μου με τα γαλάζια λουλουδάκια, προίκα από τη γιαγιά μου, οπότε δεκτή και μια μικρή παραφωνία

Το μενού αποτελούσαν:

• διαφορετικές γεύσεις από τσάι
• αλμυρό κέικ τυριού
• κρουασανάκια ζαμπόν-τυρί
• μπατόν σαλέ 
• βουτήματα διάφορα με μαρμελάδα και σοκολάτα
• γλυκό σε ποτήρι με γιαουρτάκι και μαρμελάδα φράουλα
• σοκολατένιες ελίτσες

Το tea party έληξε με την παρουσίαση προγράμματος ανερχόμενης ροκ τραγουδίστριας - κιθαρίστριας, η οποία χειροκροτήθηκε με θέρμη από το κοινό της, απέσπασε άριστες κριτικές και τώρα πια διαθέτει φανατικό κλαμπ θαυμαστών!

Βραβείο Versatile Blogger

Τα ταν!!!!

Ευχαριστούμε "Μαμά από τα Ξένα"!
Ευχόμαστε να είσαι πάντα καλά κι εσύ και η οικογένειά σου και η μικρή Νικολέτα!
Σου ανταποδίδουμε μια αγκαλιά κατακόκκινες Ολλανδικές τουλίπες...

Επτά πράγματα για εμένα:

1. Είμαι βιβλιοθηκονόμος (Αρχειονόμος-Βιβλιοθηκονόμος-Επιστήμων της Πληροφορίας, όλα τα σφάζω-όλα τα μαχαιρώνω)
2. Έχω αρχαίο όνομα (αλήθεια, έχω αναφέρει οτι με λένε "Άρτεμις";)
3. Κι όλη η οικογένεια από την πλευρά του μπαμπά μου έχει αρχαία ονόματα: Άδωνις, Νάρκισσος, Φρίξος... (υπαρκτά πρόσωπα - δεν αστειεύομαι)
4. Κι αυτό, γιατί είμαστε απέ την Πόλη (Κωνσταντινούπολη)
5. Είμαι στρουμπουλή (μη περιμένετε και κιλά!)
6. Αλλά χορεύω με τσαχπινιά και χάρη - μεγάλη μου αγάπη οι παραδοσιακοί χοροί.
7. Ξεχωρίζω τους ειλικρινείς, προσγειωμένους και δημιουργικούς ανθρώπους, αν και στόχος της ζωής μου είναι "να κάνω αγάπη" για όλους...

Οι κανόνες:

1. Προσθέτουμε το βραβείο στο ιστολόγιο μας. 

2. Ευχαριστούμε το πρόσωπο που μας το χάρισε. 

3. Αναφέρουμε 7 πράγματα σχετικά με τον εαυτό μας. 

4. Αναφέρουμε τους κανόνες. 

5. Χαρίζουμε το βραβείο σε ακόμα επτά ιστολόγια της επιλογής μας.

6. Ενημερώνουμε τα ιστολόγια με ένα σχόλιο για να μπορέσουν να το παραλάβουν.

Το βραβείο "προωθείται":

1. Στον Βιβλιοθηκάριο [http://vivliothekarios.blogspot.gr/]
2. Στο Καγκουρό [http://katerinatoraki.blogspot.gr/]
3. Στην Κ(...)λόγρια [kwlogria.wordpress.com/] 
4. Στην My Paradisi [http://www.myparadissi.com/]
5. Στο Σπιτόσκυλο [http://www.spitoskylo.gr/]
6. Στην Κιβωτό [ark-kibwtos.blogspot.com]
7. Στα κορίτσια για σπίτι [http://koritsiagiaspiti.blogspot.gr/]

Με μία μόνο εξαίρεση και να με συγχωρείτε. Δε θα τους προωθήσω το βραβείο. Είμαι "κρυφή" τους θαυμάστρια κι έτσι θέλω να μείνω...

Ωδή στο μαξιλαράκι

Λοιπόν, άπαξ και πήραμε φόρα δε μας σταματά τίποτε. Διανύω το μαξιλαράκι moon και μέχρι την επόμενη ραπτική μου κατάκτηση, θα σας λιώσω στα μαξιλαράκια. Μέχρι να με βαρεθείτε και να πείτε: άντε και συ και το μαξιλαράκι σου!

Στις 8 Οκτωβρίου (εκτός από τα γενέθλια του Δημητράκου μου - Happy Birthday αγαπάκι) έχουν επέτειο γάμου και τα αδέλφια μας "Μαρία-Μάριος". Και για χάρη της αγάπης, πήραν φωτιά οι ραπτομηχανές και τα ψαλίδια κι είχαμε καλλιτεχνικό μαξιλαρο-οργασμό στο σπιτικό μας.

Υλικά:

- Ύφασμα: είχα ύφασμα αγορασμένο πριν καιρό ΙΚΕΑ, το λευκό με τα μαύρα γράμματα

- Μαξιλαράκια: τα μικρούλικα ΙΚΕΑ που είχα πάρει κάμποσα

- Τσόχα: χρώμα κόκκινο το δικό μας, το χρώμα του πάθος και του φλογερού έρωτος - αμ πώς;

- Μέτρο

- Ψαλίδι

- Ραπτομηχανή

Αρχίζει το ματς:

• Παίρνουμε το ύφασμα και μετράμε αναλόγως με τις διαστάσεις το μαξιλαριού + 2 πόντους παραπάνω 

• Τα μαξιλαράκια μας ήταν τα μικρούτσικα 30*30

• Παίρνουμε την τσόχα, σχεδιάζουμε μια καρδιά και κόβουμε

• Ράβουμε την καρδιά στο μαξιλαράκι: το ύφασμα είναι από την ανάποδη και με το χέρι ή με τη ραπτομηχανή ράβουμε την καρδιά. Εγώ τα έκανα στην ραπτομηχανή.

• Πάντα γυρισμένο από την ανάποδη, ράβουμε τις πλευρές σχηματίζοντας το μαξιλαράκι μας. Συνήθως η μία πλευρά δε θέλει ράψιμο γιατί είναι η συνέχεια του υφάσματος. Επίσης, μένει ακόμα μία, για να μπει μέσα στη θήκη το μαξιλάρι. Σε αυτή που απομένει, κάνουμε την κρυφή βελονιά.

• Έμεινε η τελευταία πλευρά, την οποία ράψαμε με το χέρι. Υπάρχει και ανάλογη ρύθμιση στη ραπτομηχανή, αλλά ήθελε πρόβες πριν γιατί δεν το πολυκατάλαβα όπως το εξηγούσε  αλλά δε με έπαιρνε ο χρόνος, οπότε χεράκι και πάλι χεράκι.

• Εδώ ολοκληρωμένα

• Η τσαχπινιά όλη είναι νομίζω οι καρδούλες που σχηματίζουν τσεπούλες και μπορείς μέσα να βάλεις ό,τι ποθεί η ψυχή σου. Και πρακτικότης βεβαίως βεβαίως. Εμείς τους βάλαμε μέσα δύο σοκολατίτσες για να είναι πάντα γλυκαμένα τα παιδιά. Επίσης, να πω οτι το σχέδιο το είχα δει στο pinterest.com 

Τέλος, να ζητήσω συγνώμη, καθώς οι φωτογραφίες δεν είναι πολύ καλές, λόγω του οτι τραβήχτηκαν με κινητό τηλέφωνο (ουχί τελευταίας τεχνολογίας)- ελλείψει της φωτογραφικής μας μηχανής (την αφήνω εδώ κι εκεί, να τα χαΐρια μας).

Και τέλος-τέλος, να ευχηθούμε από καρδιάς στα αδέλφια μας, να είναι πάντα αγαπημένοι μέχρι τα βαθιά τους γεράματα, να έχουν κατανόηση και να σεβασμό, να "πονάνε" ο ένας τον άλλο...

Μαξιλαράκι - το πρωτότοκο

Μου είχε περισσέψει ένα κομμάτι ύφασμα που είχα αγοράσει πριν καιρό από το ΙΚΕΑ και το είχα για να "παίζω" και να εξασκούμε με διάφορα. Το είχα κάνει κάδρο, το είχα κάνει θήκη για το κινητό τηλέφωνο, αλλά μου είχε μείνει κι ένα ακόμα κομμάτι. Εν τω μεταξύ, είχα αγοράσει και κάτι μικρά μαξιλαράκια (30*30). Είχα κι από καιρό την επιθυμία να φτιάξω με τη ραπτομηχανή μου ένα δικό μου μαξιλαράκι κι ήρθαν όλα και συνωμότησαν υπέρ μου. 

Έχεις τα υλικά;

Φτιάξε μαξιλαράκι!

Για να είμαι και ειλικρινής, στο μέτρημα με βοήθησε και η γιαγιά μου, όπως επίσης και στην "κρυφή βελονιά", όπως την είπε, την τέταρτη δηλαδή πλευρά του μαξιλαριού, που μου την έραψε εκείνη με τέχνη, ώστε να μη φαίνεται σχεδόν καθόλου. Είμαι στη φροντιστηριακή μου φάση, τι να γίνει;

Το μαξιλαράκι το δώρισα  στη μαμά μου, για το μικρούλι μας εξοχικό, που ανανεώθηκε από τον μπαμπά βάζοντας πλακάκια στο πάτωμα και βάφοντάς το. Το Σάββατο, που είχαμε πάει όλο το "συνεργείο", ο Δημητρούλης μου έβαλε πρίζες, εγώ κάρφωσα κάτι καδράκια κι η μαμά με τη γιαγιά έβαζαν κουρτινάκια. Είναι όλα μικρούλικα στο σπιτάκι αυτό, οπότε τα υποκοριστικά του ταιριάζουν γάντι. Το δε μυρμηγκάκι βοηθούσε μια τον ένα μια τον άλλον. Καλοπέρασε...

Της μαμάς της άρεσε πολύ το μαξιλαράκι κι είπε οτι θα μας πάρει ύφασμα για να της φτιάξουμε ακόμα κάνα δύο. Ότι πρέπει για εξάσκηση.

Τεστ Παπανικολάου...

... ένα τεστ που όλες πρέπει να δίνουμε με συνέπεια, χωρίς αναστολές και φόβους.

Το τεστ Παπανικολάου αφορά στην εξέταση του τραχήλου της μήτρας, ώστε να διαπιστωθεί εάν υπάρχουν μεταβολές στα κύτταρα, που δεν οφείλονται στην ηλικία ή είναι ορμονικές. 

Η εξέταση είναι σωτήρια, αφού μπορεί να προλάβει τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, για εμάς τις γυναίκες τον δεύτερο σε συχνότητα καρκίνο. Πέραν τούτου, όμως, η εξέταση μπορεί να δείξει λοιμώξεις, σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, κολπίτιδες κλπ.

Η πρώτη εβδομάδα μετά το τέλος της περιόδου είναι το διάστημα που ενδείκνυται για την εξέταση. Για τη διασφάλιση καλύτερου αποτελέσματος, πριν την εξέταση, πρέπει να αποφύγουμε τη σεξουαλική επαφή, κρέμες, ταμπόν κλπ.

Ας μην αναβάλλουμε, λοιπόν, αυτή την τόσο σημαντική εξέταση. Ας δώσουμε προτεραιότητα στην υγεία μας για εμάς και την οικογένειά μας!

Καλό μήνα!