Πετάξαμε την πιπίλα (πρώτο βράδυ)

Ευτυχώς για εμάς η πρώτη νύχτα χωρίς την "αγαπημένη" πέρασε καλύτερα από ότι πιστεύαμε. Βέβαια, το μεσημέρι έμεινε ξάγρυπνη, ενώ είπε "είστε καλές γιαγιάδες" στη μαμά μου και στη γιαγιά μου που της έκαναν παρέα ξαπλωμένες στο κρεββάτι μαζί της κάνοντάς της συμπαράσταση.

Το απόγευμα που γυρίσαμε στο σπίτι, ψιλονυσταγμένη ούσα, έφερνε που και που το θέμα στη συζήτηση, όμως προσπαθήσαμε να την κρατάμε περισσότερο από κάθε άλλη φορά απασχολημένη, ώστε να μην το σκέφτεται. Έπαιξαν με τον Δημήτρη και μετά μαζί μου φτιάξαμε τα τσαντάκια-δώρα για τις φιλενάδες της που θα έρθουν στη γιορτούλα για τα γενέθλιά της. Έπειτα, ξεκινήσαμε τη διακόσμηση και το στρώσιμο του τραπεζιού, ενώ μετά ακολούθησε το βραδινό μπανάκι με όλα τα συνοδευτικά του (στέγνωμα μαλλιών, νύχια, δόντια, χέρια, τουαλέτα, πάλι χέρια, "μαμά να δω λίγο τα καλλυντικά σου", αυτιά), ώστε να πάμε χαλαρωμένες στο κρεββατάκι μας. Όπου στο κρεββάτι μας με όλα τα μαξιλάρια και τα κουκλιά αρχίσαμε την ιστορία της μικρής Αννούλας που η μαμά της περιμένει μωράκι και γενικότερα όλα τα σχετικά μέχρι που γέννησε, πήγε σπίτι με το μωρό κλπ κλπ.

Κατόπιν έρχεται ο Δημήτρης και την βάζει στο κρεββάτι της και αρχίζουν το διάβασμα της Βίβλου. Μην τα πολυλογώ, με είχε πάρει ο ύπνος, ξυπνάω κατά της μία και μισή και ο Δημήτρης ξύπνιος, μα χαρούμενος γιατί μόλις του είχε αποκοιμηθεί. 

Κατά τη διάρκεια της νύχτας, ξύπνησε μια δυο φορές. Τη μία γκρίνιαξε λίγο, αλλά μετά την ξαναπήρε ο ύπνος. Πάλι κατά τις 5 άρχισε να γκρινιάζει και πήγα κοντά της στο κρεββάτι της, ξάπλωσα λίγο δίπλα της, οπότε την πήρε πάλι ο ύπνος και σηκώθηκε αισίως στις 7.30.

Στα ενδιάμεσα μου έλεγε όλο παράπονο:

"Μαμά μου λείπει η πιπίλα" & "Τη σκέφτομαι, τι να κάνω;" ή "θα μου αγοράσεις καινούργια;"

Αχ, μακάρι το πουλάκι μου να πάει καλύτερα σήμερα. Θα φανεί από το αν κοιμηθεί και το μεσημέρι.

Αυτά για την ώρα.

Και σας ευχαριστώ πολύ μανούλες πιπιλοπονεμένες για τη συμπαράσταση...