Η κυρά Σαρακοστή μας

Διάβαζα εχθές στη Μαρία του"Μεγαλώνω, Μεγαλώνεις, Μεγαλώνει" [ http://megalono-megaloneis-megalonei.blogspot.gr/2013/03/blog-post_18html ] που έφτιαξε την κυρά Σαρακοστή και είχε μαζί την ιστορία της και πόσο ωραίες οδηγίες κατασκευής. Έτσι λέω τι καλύτερο από το να το προσπαθήσουμε κι εμείς με το μυρμηγκάκι να φτιάξουμε τη δική μας μέσα στο τριήμερο

Μα πως τα φέρνει καμιά φορά ο Θεός... 

Μετά τους Χαιρετισμούς εχθές το βράδυ όπως είχαμε πάει οι δυό μας με τη μικρή, ανταμώνουμε με τους φίλους μας (η καθεμιά της ηλικίας της) και μου λέει η γλυκιά μου και χρυσοχέρα με όλη τη σημασία της λέξης, η Αμαλία. "Άρτεμις, έλα να δεις τι φτιάξαμε πριν λίγο στο εργαστήρι". Σημειωτέον διδάσκει στο καλλιτεχνικό εργαστήρι του Αγίου Νεκταρίου τους μικρούς μας καλλιτέχνες και κάνουν θαύματα. Πάω και τι να δω. Μια κυρά Σαρακοστή όμορφη όμορφη και φρεσκοψημένη!

Σίγουρα κάποια ενθουσιώδη ιαχή θα βγήκε από μέσα μου σαν το είδα, γιατί αμέσως μου προτείνει "μου έχει περισσέψει ζυμάρι, το θέλεις;". Ε, βέβαια Αμαλία μου το θέλω!

Γυρνάμε σπίτι γεμάτες ενθουσιασμό με το μυρμηγκάκι - θα φτιάξουμε κυρά Σαρακοστή - πάμε! 

Διάλογος κατά τη διαδρομή:

- Τι είναι η κυρά Σαρακοστή μαμά;

- Είναι η κυρά που μετρά μαζί μας τις εβδομάδες της νηστείας μέχρι να έρθει το Πάσχα με την Ανάσταση του Χριστού.

- Τι είναι η νηστεία;

- Νηστεία είναι όταν δεν τρώμε κρέας, τυρί, γάλα... όταν προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι με προσευχή κι αγάπη.

- Εγώ κάνω προσευχή το βράδυ αφού πλύνω δόντια...

- Το ξέρω ματάκια μου.

- Και γιατί δεν τρώμε κρέας;

- Γιατί ετοιμαζόμαστε για το μεγάλο γεγονός της Ανάστασης του Χριστού.

- Ε, εγώ τρώω κρέας καμιά φορά.

- Ε, εσύ είσαι ακόμα μικρούλα.

- Και τι τρώμε;

- Τρώμε όσπρια...

- Τι είναι τα όσπρια;

- Είναι φακές, φασόλια...

- Α, ξέρω ξέρω... Εύτυχος τρώει φασόλια! (από τη Βίβλο)

- Ναι αγάπη μου.

- Κι είναι Σαρακοστή;

- Ναι.

- Και Σαρακοστή τι είναι;

- Σαρακοστή λέγεται το διάστημα μέχρι το Πάσχα, όλες αυτές οι μέρες δηλαδή.

- Η κυρά Σαρακοστή τρώγεται; (κλασσική μυρμηγκοερώτηση)

- Όχι δεν τρώγεται. Αλλά κάθε Κυριακή κόβουμε κι από ένα ποδαράκι, μέχρι να τα κόψουμε όλα.

- Α, καλά. Και που τα βάζουμε μετά τα ποδαράκια; 

- Εεε, τα πετάμε.

- Τα μακαρόνια είναι όσπρια;

- Όχι τα μακαρόνια είναι ζυμαρικά.

- Εγώ όμως τρώω μακαρόνια. (αρχίζει και ξεφεύγει η κουβέντα).

- Ναι.

- Άρα νηστεύω!

- Ναι, μανάρι μου, προσπαθείς.

- Όλο κρέατα, κρέατα.... αμάν βρε γιαγιά! (μονολογεί)

- Και πότε θα κόψουμε το ποδαράκι;

- Θα το κόψουμε μεθαύριο την Κυριακή.

- Τώρα είναι μεθαύριο;

- Όχι μεθαύριο είναι σε δυο μέρες.

- Α... (απογοήτευση)

- Αλλά θα τη φτιάξουμε τώρα;

- Ναι.

- Ααααα, ναι, ωραία!

Θα φτιάξουμε κυρά Σαρακοστή - Θα φτιάξουμε κυρά Σαρακοστή! (τραγουδώντας)

Και να η κυρά Σαρακοστή μας:

(μοιάζει λίγο με χταποδάκι εδώ που τα λέμε, αλλά έχουμε ακόμα τη δικαιολογία της πρώτης φοράς)

Καλή Σαρακοστή!