Μου στέλνει φίλη μου βιβλιοθηκονόμος μήνυμα απελπισίας και οργής.
"Έχω ποντίκι στη Βιβλιοθήκη!"
Αυτό για τον βιβλιοθηκονόμο (αλλά και για κάθε κοινό θνητό, φαντάζομαι) είναι πληγή μεγάλη και αγιάτρευτη... Και τι να κάνει η κοπέλα; Να γίνει φίλη με το ποντίκι, όπως η Φοίβη από τα "Φιλαράκια" δεν υπάρχει περίπτωση. Να το σκοτώσει με τα ίδια της τα χέρια, πάλι αδύνατο: θα πρέπει πρώτα να το πιάσει. Να ζητήσει από την Υπηρεσία της να καλέσουν για απολύμανση: γραφειοκρατία!
Πηνελόπη σε νιώθω!
Κι εμείς έχουμε ένα ποντίκι στο σπίτι μας, αλλά εμείς το έχουμε κλεισμένο σε κουτάκι:
Σαν πάει να ξεμυτίσει:
Τσουπ!
Το ξαναβάζουμε στη θέση του...
Το ποντικάκι αυτό το έφτιαξα για το μυρμηγκάκι, ως μικροδωράκι, όταν μετρούσαμε αντίστροφα τις μέρες για τα Χριστούγεννα.
Όσο για σένα Πηνελόπη μου, ελπίζω να πιάσετε γρήγορα τον απρόσκλητο επισκέπτη της Βιβλιοθήκης σου! Περιμένουμε νεότερα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου