Η αγαπημένη μου φίλη και κουμπάρα, ο Χρυσάκος μου, παντρεύεται! Ο Γιωργάκος, ο αγαπημένος της, είναι κι αυτός "Χρυσάκος" - χρυσή καρδιά, γεμάτη αγάπη για την κουμπαρούλα μου...
Όλοι στην οικογένεια (κι όταν λέμε όλοι, εννοούμε όλοι) περιμένουμε τη μέρα του γάμου με χαρά και αγωνία, ο καθένας μάλλον για τους δικούς του λόγους: εγώ, γιατί θα παντρευτεί η αγαπημένη μου παιδική φίλη, ο Δημήτρης γιατί είναι ευτυχισμένη η κουμπαρούλα του κι ο κουμπάρος του είναι παιδί-σπαθί και το μυρμηγκάκι βεβαίως βεβαίως για όλα τα παραπάνω, αλλά και για τον επιπρόσθετο λόγο του οτι θα γίνει παρανυφάκι. Είναι ξετρελαμένη στην ιδέα και μόνο, παρόλο που δεν ξέρει καν τι είναι. Της λέω, θα βάλεις ένα όμορφο φόρεμα, τα καινούργια σου παπούτσια κι ένα στεφανάκι με λουλουδάκια στα μαλλιά και θα συνοδεύσεις τον Χρυσάκο μας στην εκκλησία να παντρευτεί τον Γιώργο. Και μόνο στην ιδέα εκστασιάστηκε. "Πάμε να ντυθούμε!", μου φώναζε. Δεν είναι τώρα παιδί μου σε λίγες μέρες, θα σε ειδοποιήσω. Το θέμα αυτό και δικαίως μονοπωλεί τις βραδινές συζητήσεις μας...
Έτσι, λοιπόν, εν αναμονή του γάμου, έχουμε αρχίσει τα προεόρτια. Τι κάνουν οι φίλες της νύφης μαζεμένες λίγο πριν το γάμο; Σεμνά! Για ένα ποτάκι πήγαμε οι καημένες. Στο Γκάζι, αδελφές μου, στο Γκάζι, το οποίο, τι να λέμε τώρα, άλλος πλανήτης. Βγήκα στο σταθμό του Κεραμεικού και κοίταζα αποχαυνωμένη. Ποιες κούνιες, ποιες παιδικές χαρές, ποια παρκάκια, ποια παιδικά παιχνίδια... Ένιωσα σα να είχαμε να βγούμε με τον Δημήτρη και 200 χρόνια. Εγώ δε, είμαι που είμαι και η προσωποποίηση της μοντερνιάς, ένιωθα λίγο σαν το ψάρι έξω από το νερό. Όμως, φίλες μου, δεν θα το κρύψω: μου άρεσε! Και η βόλτα και η κοριτσοπαρέα παρέα και όλα.
Για την περίσταση, λοιπόν, ήθελα να φτιάξω κάτι γλυκό για τη νυφούλας μας. Ήμουν, ανάμεσα σε μπεζέδες και χιονούλες και προτίμησα τελικά το δεύτερο, για λόγους ευκολίας κυρίως (ας μην κρυβόμαστε). Παρόλα αυτά, οι χιονούλες ήταν μια γευστική αποκάλυψη. Πολύ πετυχημένες και εννοείται θα τις ξανακάνω.
Τα υλικά του γλυκού, λίγα και καλά:
- 1 πακέτο μπισκότα
- 1 κουτί ζαχαρούχο γάλα
- 100 γρ. καρύδα τριμμένη
- κι όση πάρει για γαρνιτούρα
Της τα έβαλα και μέσα σε ένα μικρό κασπό που διακόσμησα μόνη μου και ταν ταν (κλασσική μυρμηγκοατάκα)
Η ώρα η καλή Χρυσάκο μου!
Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψουν το μεγαλείο των χιονούλων!!! Έφαγε όλη η κοριτσοπαρέα αλλά ευτυχώς έμειναν και για μένα την άλλη μέρα! Τεμάκο μου πάλι ζωγράφισες!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή