Μην την κάνεις θεούσα!!!

Το μυρμηγκάκι ήδη από πέρσι το χειμώνα ξεκίνησε να πηγαίνει κατηχητικό. Αν και μικρό, καθόλα θαυματουργό κι έτσι μια χαρά περνούσε παρέα με τα κοριτσάκια των 6 και 7 ετών που αποτελούν και τη μικρότερη τάξη του κατηχητικού του Ιερού Ναού Αγίου Νεκταρίου Κάτω Κηφισιάς [ http://www.imkifissias.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=186%3A2011-07-05-18-10-38&catid=67&Itemid=78&lang=el ].

Αν και ο Άγιος Νεκτάριος δεν είναι η ενορία μας, είναι -μπορώ να πω με κάθε ειλικρίνεια- σαν δεύτερο σπίτι μας. Ο πατέρας Χαράλαμπος, ο πατέρας Ιωάννης και πρόσφατα κι ο πατέρας Τιμόθεος αγκαλιάζουν όλους με πλεονάζουσα αγάπη και φροντίδα. Η παρέα μας είναι μεγάλη. Αποτελείται από πολλά και ετερόκλητα μέλη κι αυτό είναι που την κάνει τόσο ιδιαίτερη. Είναι η δύναμη της αγάπης που ξεπερνάει το "άτομο" και αυτόματα το μεταμορφώνει σε "πρόσωπο".

Ναι, είμαι περήφανη που ανήκω σε αυτή τη μεγάλη οικογένεια.

Το μυρμηγκάκι κι αυτό μας ακολουθεί. Για τα μικρά παιδιά, που ακόμα δεν έχουν τα κουσούρια της ψυχής των μεγάλων, νομίζω η εκκλησούλα είναι ο φυσικός τους χώρος. Κοινωνεί με χαρά ανοίγοντας ένα μεγάααααλο στόμα για να βάλει τον Χριστούλη στην καρδούλα της, όπως της λέω και τρώει αντίδωρο με περίσσια όρεξη. Το Πάσχα που πέρασε, πριν κλείσει ακόμα τα 2 της χρόνια, ήξερε  το "Χριστός Ανέστη" κι ευχόταν με την ψυχή της σπάζοντας το κόκκινο αυγό της, απαντώντας "Αληθώς Ανέστη". Πριν κάτσουμε να φάμε, είναι η πρώτη που πει "Άγιος ο Θεός" και μάλιστα μας κοιτάζει έναν-έναν (και τον παππού και τη γιαγιά της, όταν τρώμε όλοι μαζί) για να είναι σίγουρη οτι όλοι θα κάνουν το σταυρό τους. 

  Τώρα που είναι σχεδόν δυόμισι χρονών, ξεκίνησαν και οι θεολογικές απορίες. "Που είναι ο Χριστούλης μαμά" "Με βλέπει τώρα"... κι όλα τα σχετικά ερωτήματα που γεννιούνται στα μικρά μυαλουδάκια καθώς αυτά ωριμάζουν.

Θα γίνει το παιδί μου "θεούσα" γιατρέ;

Θέλω να πιστεύω οτι μεγαλώνουμε έναν ελεύθερο άνθρωπο...
Όποιος δεν έχει γνωρίσει δεν μπορεί και να ξέρει την ελευθερία που σου δίνει ο Χριστός. Δε σε εγκλωβίζει, δε σε καταπιέζει, μόνο αν θέλεις ακολουθείς... Τις φυλακές τις φτιάχνουν οι άνθρωποι κι όσοι αγαπούν το Χριστό μόνο ελεύθερο και άναρχο πνεύμα μπορεί να τους διακρίνει.

Μου λέει τώρα η μικρή που αρχίζει και συναισθάνεται τον κόσμο γύρω της "Μαμά, φοβάμαι".

Εκείνο που της απαντώ είναι: "Να μη φοβάσαι, γιατί σε προστατεύει ο Χριστούλης, η Παναγίτσα, ο μπαμπάς κι η μαμά". Και αυτό που της λέω το πιστεύω με όλο μου το είναι.

Εδώ, πέρσι το χειμώνα, το "θεούσικο" μυρμηγκάκι μου με τα ροζ, απόλυτα συγκεντρωμένη στο έργο της (αφού κοντεύει να ανέβει ολόκληρη επάνω στο τραπέζι) ζωγραφίζει ανάμεσα στα υπόλοιπα κοριτσάκια της ομάδας.