Νομίζω οι λέξεις "Πίτσα - Μπύρα - Μπάλα" είναι οι απόλυτες αντρικές λέξεις. Αυτές που τους γεμίζουν το στόμα και τις προφέρουν με ηδονή!
Αν και ο Δημητράκος δεν είναι ο ορισμός του ποδοσφαιρόφιλου, του αρέσει να παρακολουθεί που και που κανέναν αγώνα. Μέχρι τώρα δε που εξελισσόταν κι αυτό το περίφημο Euro, κάποια ματσάκια τα είδαμε. Κι επειδή μπάλα χωρίς μπύρα, παπατάκια, πίτσες κι όλες αυτές τις "υγιεινές" λιχουδιές δε γίνεται, είπα κι εγώ να του φτιάξω σπιτικά, μπας και γλυτώσουμε από κανένα τριγλυκερίδιο.
Και βουαλά!
Για τον μεγάλο τελικό, λοιπόν, σπιτική πίτσα από τα χεράκια μου και φυσικά από τα μυρμηγκοχεράκια, τα οποία με περίσσια χάρη χώνονταν στη ζύμη και κόλλαγαν μέσα σε αυτή και προσπαθούσαμε μετά να τα ξεκολλήσουμε και πλέκαμε ιστούς αράχνης με το ζυμάρι, που έπεφτε και στο πάτωμα τριγύρω, έτσι βρε αδελφέ, για να σου θυμίζει τι ωραία που είναι ζωή και πόσο τυχερές είμαστε εμείς οι μανούλες... το εννοώ!
εμένα πάλι ο άντρας μου δεν χάνει αγώνα για αγώνα. Ωραία η πίτσα!
ΑπάντησηΔιαγραφή